Δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον Παύλο Ρουπακιά, δώδεκα χρόνια από την ημέρα που μία μάνα έχασε το παιδί της από το μαχαίρι της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Είναι η Μάγδα Φύσσα, που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα όταν, μετά την αναγγελία της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης, άνοιξε τα χέρια της προς τον ουρανό και φώναξε: «Τα κατάφερες, γιε μου!».
«Αν ο Παύλος δεν είχε δολοφονηθεί, ο φασισμός θα κυβερνούσε, οι δολοφόνοι θα ήταν ελεύθεροι» λέει η Μάγδα Φύσσα
Η Μάγδα Φύσσα μιλά σήμερα στα «ΝΕΑ» για την απώλεια του γιου της, για την πρόσφατη αποφυλάκιση του αρχηγού της οργάνωσης Νίκου Μιχαλολιάκου, αλλά και για το μεγάλο αντιφασιστικό κίνημα που έχει ως σημείο αναφοράς πλέον το όνομα του Παύλου.
«Είναι σαν να ήταν χθες, σαν να είναι τώρα, αλλά και σαν να έχει περάσει ένας ολόκληρος αιώνας. Φαντάζει ανάμεικτο το όλο συναίσθημα δώδεκα χρόνια μετά, αλλά συνεχίζει να είναι το ίδιο πράγμα. Ξαφνικά σταματάς να ζεις και μπαίνεις σε ένα άλλο, σκοτεινό κομμάτι της ζωής. Εκεί όπου την απώλειά σου είναι πάρα πολύ δύσκολο να τη συνειδητοποιήσεις και να χωρέσει στον νου σου. Κάθε χρόνο, κάθε Σεπτέμβρη, ο αγώνας κατά του φασισμού, κατά του ναζισμού είναι ακόμα πιο δυνατός και συνεχίζει να είναι ακόμα πιο έντονος. Κάθε χρόνο ο αγώνας έχει περισσότερο κόσμο, κάθε χρόνο ανταποκρίνονται όλο και περισσότερο οι νέες γενιές».
Πώς θα ήταν, άραγε, τα πράγματα αν ο Παύλος δεν είχε δολοφονηθεί; Με τη γενναιότητα που τη χαρακτηρίζει, απαντά: «Αν ο Παύλος δεν είχε δολοφονηθεί, ο φασισμός θα κυβερνούσε, οι δολοφόνοι θα ήταν ελεύθεροι και θα κυβερνούσαν».
«Από τι ακριβώς ασθένεια πάσχει;»
Οσο για την αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου, λέει: «Εκείνη τη στιγμή αιφνιδιάστηκα. Το άκουσα από τη δημοσιογράφο που με πήρε τηλέφωνο και πραγματικά αιφνιδιάστηκα. Στην πορεία, όμως, το σκέφτηκα με ψυχραιμία και είπα ότι ούτως ή άλλως, από την πρώτη στιγμή που μπήκανε μέσα, κάνανε συνεχώς αίτημα για αποφυλάκιση. Το θέμα είναι ότι και από το δικαστικό συμβούλιο της Λαμίας εγκρίνανε αυτά τα αιτήματα, αλλά δεν τα έκανε δεκτά ο Αρειος Πάγος, και έτσι περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει».
Εκφράζει δε και την (εύλογη) απορία της για το αιτιολογικό: «Ο Μιχαλολιάκος έκανε αίτημα αποφυλάκισης για λόγους υγείας, αλλά δεν έχει βγει κανένα έγγραφο με το οποίο να μας ενημερώνουν από τι ακριβώς ασθένεια πάσχει. Κανονικά, όλα αυτά τα χρόνια ξέρω ότι ένας κρατούμενος αν αρρωστήσει θα πάει στο ιατρείο του σωφρονιστικού καταστήματος ή θα πάει σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο. Επί της ουσίας δεν έχουμε κάποιο έγγραφο το οποίο να δικαιολογεί γιατί πήγε στο σπίτι του. Θα ήθελα κάποια στιγμή να μας ενημερώσουν για τους λόγους που αποφυλακίστηκε».
Η ίδια σχολιάζει και την αποφυλάκιση Παππά και Παναγιώταρου: «Υποτίθεται ότι εξέτισαν την ποινή τους, κάποιοι κάνανε αγροτική φυλακή. Είναι αυτά τα προνόμια που έχουν οι συγκεκριμένοι κρατούμενοι που τους δίνει η δικαστική εξουσία, η οποία εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά, τους αντιμετωπίζει πάρα πολύ φιλικά. Αντίθετα, άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν έχουν κάνει φόνο ή δεν βρέθηκαν να είναι μέλη εγκληματικής οργάνωσης, είναι ακόμη μέσα στη φυλακή. Είναι αυτό το δυσνόητο που δεν μπορεί να το καταλάβει ο απλός πολίτης».
Στο τέλος της σύντομης συνομιλίας μας, η Μάγδα Φύσσα – μια γυναίκα την οποία πολλοί θεωρούν πλέον και δική τους «μάνα» – έχει και μια προτροπή για τη νέα γενιά: «Τα νέα παιδιά πρέπει να μάθουν την ιστορία αυτού του τόπου. Αν τη μάθουν, θα ανακαλύψουν ότι οι φασίστες πάντα ήταν εδώ και ότι δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Με τον αγώνα μας, τους είχαμε τόσα χρόνια στις τρύπες τους. Αυτός ο αγώνας κάπου σταμάτησε και ξετρυπώσανε, γιατί το σύστημα το ίδιο τούς αγαπάει πάρα πολύ και τους θέλει να είναι στην επιφάνεια. Αντιστεκόμαστε και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε, γιατί ο ίδιος ο λαός πρέπει να τους πετάξει στα αζήτητα. Το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι κακό».
Πηγή in.gr
