Στέφανος Τσιτσιπάς: Κάτι να πιαστεί… | Blog – Δημήτρης Οικονόμου

Ο Δημήτρης Οικονόμου σχολιάζει την ήττα του Στέφανου Τσιτσιπά, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα μετά τα λόγια του Γκόραν Ιβανίσεβιτς καθώς και το US Open που έρχεται.

Η παρουσία του Στέφανου Τσιτσιπά στο Γουίνστον Σάλεμ αποτελούσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ανακτήσει πόντους χαμένης αυτοπεποίθησης και ελπίδας, μια εβδομάδα πριν την έναρξη του US Open. Ενός Grand Slam στο οποίο, παραδοσιακά, δεν καταφέρνει να φτάσει βαθιά.

Ένας γύρος αρκούσε για να γίνει η παραπάνω συζήτηση επί χάρτου, φωτιά στο τζάκι. Η εικόνα του απέναντι στον Μπου Ινσακέτε, όχι απλώς δεν ήταν ιδανική. Μια ματιά στα 33 αβίαστα λάθη μαρτυρούν πολλά, για τον πρόωρο αποκλεισμό. Για τον Κινέζο αυτή ήταν η πρώτη νίκη απέναντι σε Top 50 τενίστα. Για τον Στέφανο Τσιτσιπά η πέμπτη ήττα στα τελευταία έξι παιχνίδια του, από το Χάλε και έπειτα.

Τα θετικά δείγματα που παρουσίασε στη μοναδική του νίκη αυτό το διάστημα, απέναντι στον Φαμπιάν Μαροζάν στο Σινσινάτι, χάνονται μέσα στο χάος των ανεπιτυχών αποτελεσμάτων. Η αλήθεια είναι πως σε όλο αυτό το διάστημα έχουν συμβεί πολλά. Με πρώτο και κύριο τη συνεργασία που είχε με τον Γκόραν Ιβανίσεβιτς, τα όσα ειπώθηκαν αλλά και την επιστροφή στα γνώριμα λημέρια του πατέρα του, με τον οποίο θα πορευτεί από εδώ και στο εξής.

Το δίκιο του Ιβανίσεβιτς και του Τσιτσιπά

Πέρασε καιρός από τις δηλώσεις του Γκόραν Ιβανίσεβιτς για να ξεχειλίσει το ποτήρι, μιας σχέσης που καλά καλά δεν άρχισε. Ή μάλλον ξεκίνησε με όνειρα και δημιούργησε ελπίδες για restart, αλλά διαλύθηκε με… κρότο εις τα εξ ων συνετέθη. Ο Ιβανίσεβιτς τόλμησε να πει δημόσια πως ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι ο πιο αγύμναστος τενίστας που έχει δει στη ζωή του.

Δεν μπορεί να τον κρίνει κανείς για τα πιστεύω του. Το παιχνίδι απέναντι στον Μπου Ινσακέτε ήταν ξημερώματα, οπότε αρκετοί δε θα έχουν εικόνα. Αλλά αν τους περιγράψει κάποιος πως ο Τσιτισιπάς, πέραν των λαθών, δεν κυνήγησε αρκετά μπάλες -θεωρητικά- εύκολες στο κορτ, θα πειστούν με ευκολία. Μία εικόνα που κρύβει μέσα της και τα λόγια του Ιβανίσεβιτς. Ο Έλληνας τενίστας δεν έχει την ίδια φλόγα, ούτε την ίδια δυνατότητα να βρίσκεται παντού στο κορτ, όπως φαίνεται. Γύρω από το πρώτο σκέλος συγκεντρώνονται πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν. Οι τραυματισμοί ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, όσο και αν δεν έχουν συζητηθεί. Το πρόβλημα στη μέση από τα τέλη του 2023, μία περίοδο που έπαιζε πραγματικά καλό τένις, χαμηλώνει επικίνδυνα το ταβάνι, αλλά δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ ως δικαιολογία και αυτό οφείλουμε να του το πιστώσουμε. Τα πισωγυρίσματα του συγκεκριμένου τραυματισμού καθιστούν την επάνοδό του δύσκολη και επίπονη διαδικασία, όμως όλο αυτό το κρατάει για τον εαυτό του και συνεχίζει να προσπαθεί.

Για το δεύτερο σκέλος, όμως, κανείς δεν μπορεί να χρεώσει ανακρίβειες στον Ιβανίσεβιτς. Το δίκιο, όμως, χάνεται από τη στιγμή που η τοποθέτηση γίνεται δημόσια. Ο Ιβανίσεβιτς γνώριζε λίγο έως πολύ την κατάσταση. Και αν δεν τη γνώριζε, ρόλος του ήταν να την αλλάξει, όχι να αποποιηθεί των ευθυνών. Το restart έγινε φαύλος κύκλος και ο ορίζοντας κρύβει μουντάδα.

Ο Τσιτσιπάς στο US Open χωρίς πίεση

Τα αγωνιστικά ζητήματα έχουν συζητηθεί πολλές φορές. Δεν έχει αλλάξει κάτι σε σχέση με το ευάλωτο μπάκχαντ, το οποίο γίνεται στόχος. Όχι μόνο απ΄ τους τοπ τενίστες, αλλά και από παίκτες όπως ο Ινσακέτε. Τα ζητήματα διογκώνονται όσο περνάει ο καιρός. Το τένις αλλάζει, γίνεται physical, το tour κρύβει διαρκώς παγίδες.

Το US Open έρχεται και για τον Στέφανο Τσιτσιπά δεν είναι πλέον ξεκάθαρες οι απαιτήσεις. Οι διαδοχικές ήττες… τρυπούν την έτσι και αλλιώς θρυμματισμένη αυτοπεποίθηση. Ο χειρότερος σύμβουλος σε όλα αυτά είναι το παρελθόν. Ο Τσιτσιπάς κρίνεται ως ένας τενίστας που είχε τη στάμπα των κορυφαίων της Next Gen, αυτής που θα ερχόταν να κυριαρχήσει. Κρίνεται ως πρώην Top3 τενίστας, αλλά μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Το γνωρίζει και ο ίδιος. Τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν μπορεί να θεωρείται ως τέτοιος.

Ανεξαρτήτως του ταλέντου του και του αν ανήκει στο Top10. Τον Αύγουστο του 2025 η απόσταση του Τσιτσιπά από τις κορυφές είναι μεγάλη. Ναι, δεν είναι ο ίδιος τενίστας που ήταν το 2021. Ούτε οι αντίπαλοί του φυσικά. Δεν είναι καν ο τενίστας που στο ξεκίνημα της περσινής χωμάτινης περιόδου έμοιαζε ως ο πιο φορμαρισμένος στον κόσμο.

Δεν έχει και από κάπου να πιαστεί! Το μπάκχαντ του δεν έδειξε καμία πρόοδο ανά τα χρόνια. Το σερβίς επηρεάζεται συχνά πυκνά από τον τραυματισμό του στη μέση. Και αυτό είναι σοβαρό, αφού αποτελεί βασικό κομμάτι του παιχνιδιού του. Κατά συνέπεια προκύπτουν και οι αστάθειες σε χτυπήματα που θεωρούσε «όπλα», όπως το φόρχαντ. Το δεύτερό του χτύπημα μετά από ένα καλό σερβίς, για να βγάλει εκτός τον αντίπαλό του. Αντ’ αυτού κλείνει παιχνίδι με 33 αβίαστα λάθη και τίποτα, πια δε λειτουργεί.

Το μόνο θετικό σε όλο αυτό έχει να κάνει με την προσέγγιση στο US Open. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πλέον η πίεση του αποτελέσματος, αφού ξαφνικά και με βάση τη φόρμα του χαμήλωσε ο πήχης. Το χρονικό διάστημα μέχρι το πρώτο σερβίς του τελευταίου Grand Slam της σεζόν προφανώς και είναι πολύ μικρό για δραστικές αλλαγές. Το τελευταίο αποκούμπι είναι ο πληγωμένος εγωισμός, ενός τενίστα που βλέπει τα τρένα να περνούν και τον καιρό να χάνεται. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει και να ακυρώσει όσα έχει ήδη πετύχει στην καριέρα του, όσο σκληρή κριτική και αν δέχεται από το αδηφάγο ελληνικό κοινό για το παιχνίδι του. Το μπαλάκι, εδώ και καιρό είναι στη δική του πλευρά…