Ο καλλιτεχνικός κόσμος αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο στο ΕΡΤnews
Μαρίζα Κωχ για τον Διονύση Σαββόπουλο: Ήταν σημείο αναφοράς για όλους – Έχει καθορίσει και τη δική μου πορεία
«Ήταν μεγάλη και τολμηρή η ζωή του και όλοι είμαστε θλιμμένοι σήμερα που χαιρετούμε, γιατί ο καθένας έχει πολλά να πει για τον Διονύσιο. Ήταν πληθωρικός άνθρωπος και στη μουσική και στη συμπεριφορά του. Εγώ είχα την τύχη να ξεκινήσω ως νεαρή τραγουδίστρια σε εκείνα τα χρόνια στην Πάτρα, όπου είπε ο Μίλτος. Σε δύο, σε δύο χειμώνες μπόρεσα και πήρα δίπλα του μια σπουδή που με οδήγησε σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή μου. Πίστεψα ότι αυτός είναι ο τρόπος, όχι να έχει κανείς τη μεγάλη φωνή, τη σπουδαία φωνή, αλλά το να είναι χαρισματικός τραγουδιστής. Ήταν γεννημένος τραγουδιστής χωρίς φωνή, αλλά ο παλμός του και η αγάπη του για το τραγούδι τον έκανε τραγουδιστή. Είχε παλμό τόσο δυνατό στο τραγούδι του που μπορούσε να παρασύρει μια ολόκληρη συμφωνική στον δικό του παλμό. Ήταν αυτό που μας χάρισε. Ασφαλώς η ποίησή του, αλλά όλος, όλη του η παρουσία σε όλα αυτά τα χρόνια είναι η αισθητική που ανέβασε στον χώρο της μουσικής του τραγουδιού μας. Έχει επηρεάσει πάρα πολύ κι όχι μόνο την γενιά μας, όλες τις γενιές, γιατί αγαπήθηκε και από νεότερους ανθρώπους από την ηλικία μας. Οι νέοι σήμερα ξέρουν ποιος είναι ο Σαββόπουλος, ενώ δεν ξέρουν για όλους εμάς. Όλη η γενιά των νέων δεν θυμούνται ακριβώς».
Χρήστος Θηβαίος: Χάσαμε όλοι τον παππού μας που μας έλεγε παραμύθια – «Έφυγε» το πρωτότυπο και μείνανε τα αντίγραφα
«Έχουμε μιλήσει όλοι, όλος ο κόσμος μιλάει με τα πιο σπουδαία λόγια για αυτόν τον υπέροχο Έλληνα. Πραγματικά, έφυγε το πρωτότυπο και μείνανε τα αντίγραφα. (…) Σπουδαίος, σπουδαίος ποιητής, σπουδαίος ερμηνευτής, σπουδαίος συνθέτης. Ήμουν εχθές στο σούπερ μάρκετ και ο κόσμος έρχονταν να τον συλλυπηθεί, ότι υπήρχε μια απώλεια ενός ευρύτερου κοινωνικού κύκλου, όπως είναι ο δικός μας των τραγουδοποιών, των καλλιτεχνών. Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση. Το ξανασκέφτηκα και νομίζω πως ο κόσμος συλλυπάται ο ένας τον άλλον γιατί έρχονται γιορτές, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και χάσαμε όλοι τον παππού μας που μας έλεγε παραμύθια».
Μίλτος Καρατζάς για Διονύση Σαββόπουλο: Ήταν ο Μπομπ Ντίλαν της ελληνικής τέχνης
«Ήταν ένας άνθρωπος με πάρα πάρα πολλές δυνατότητες. Το μυαλό του δούλευε εξαιρετικά. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα του τα τραγούδια δεν ήταν, λέμε ότι ο τάδε είναι καλός συνθέτης ή αυτός είναι καλός στιχουργός ή οτιδήποτε και γράφουν κάποια τραγούδια που λένε ξέρω ‘ εγω, μου έφυγες και κλαίω και δεν ξέρω εγω τι κτλ. Αν παρακολουθήσετε τα τραγούδια του Σαββόπουλου χωρίς καμία εξαίρεση το κάθε τραγούδι κρύβει από πίσω είτε κάτι που έχει συμβεί, είτε κάτι που συμβαίνει γύρω μας και θέλει να το σχολιάσει, είτε κάτι που τον που το έχει σκεφτεί. Ήταν πραγματικά ένα πολύ πολύ μεγάλο μυαλό και εγώ, παρόλο που είμαι άνθρωπος της δισκογραφίας, είμαι 51 χρόνια στην μουσική βιομηχανία για μένα Διονύσης δεν είναι ο τραγουδοποιός είναι και ο άνθρωπος. Γιατί όπως για πρώτη φορά αποκάλυψα πριν από μερικές ημέρες του χρωστάω πολλά πράγματα. Χάρις σε αυτόν δεν πήγα να σπουδάσω αυτά που ήθελαν οι γονείς. Ήθελαν οι γονείς μου πάρα πολύ να ασχοληθώ με διπλωματία και μετά να γίνω κάπου πρεσβευτής κτλ. Και εγώ δεν άντεχα και μου έδωσε πραγματικά μια εξαιρετική διέξοδο.
Ο Διονύσης μου λέει αύριο σήκω, φύγε από το σπίτι σου, μην πας να δώσεις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο, έλα μαζί μας στο τάδε νησί που θα πάμε και πήγαινε μετά να να ασχοληθείς με αυτό το πράγμα που θέλεις. Δεν πήγα να δώσω εξετάσεις και πήγα και σπούδασα Καλές Τέχνες. Άρχισα να κάνω εξώφυλλα σε δίσκους και από αυτό ξαφνικά μπήκαμε μέσα στη δισκογραφία»
Μελίνα Κανά για Διονύση Σαββόπουλο: «Ήταν ένας μάγος της σκηνής»
«Αγαπούσε πολύ ο κόσμος και δικαιολογημένα γιατί ήταν ένας αυθεντικός άνθρωπος, μια προσωπικότητα έντονη, ένας πλήθος, μια πληθωρική προσωπικότητα. Άφηνε το στίγμα του παντού. Άκουσα που τον είπατε παραμυθά και θα συμφωνήσω. Τα προγράμματα που έστηνε ήταν μοναδικά. Είχε έναν πολύ ωραίο τρόπο να διηγείται. Επίσης εγώ προσωπικά απολάμβανα να συζητώ μαζί του γιατί ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος και έκανε πολύ έτσι εύστοχες παρατηρήσεις. Ό, τι μου έλεγε το ρουφούσα, το άκουγα προσεκτικά γιατί τότε ήμουν και εγώ οπότε ήταν πολύ έντονη η επαφή μαζί του. Στα προγράμματά του τα διάνθιζε με ιστορίες ανάμεσα στα τραγούδια και είχε πολύ ενδιαφέρον αυτό. Γινόντουσαν τα προγράμματά του μαγικά. Δημιουργούσε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Ήταν ένας μάγος της σκηνής»
Λάκης Παπαδόπουλος για Διονύση Σαββόπουλο: Ο Διονύσης κυρίευσε τους ανθρώπους που είναι γύρω από τη μουσική
«Έχει αφήσει μεγάλο έργο. Πρώτα από όλα είναι σαν προσωπικότητα, στο ξεκίνημά του εδώ στην Ελλάδα την λιμνάζουσα, πρέπει να είχες θάρρος μεγάλο να φύγεις από το σπίτι σου, θράσος μεγάλο να πολεμήσεις μόνος σου και και χωρίς φόβο και χωρίς να έχεις, όπως άκουσα και προηγουμένως, τα προτερήματα μιας καλής φωνής, μιας πρώτης εμφάνισης καταπληκτικού ζεν πρεμιέ, τα κατάφερε και μας έγινε παράδειγμα. Ο Διονύσης και κυρίευσε, τουλάχιστον τους ανθρώπους που είναι γύρω από τη μουσική, τον αγκαλιάσαμε, τον αγαπήσαμε»
Ντόρα Ρίζου – πρώην διευθύντρια της Lyra: Ο Διονύσης Σαββόπουλος έγραφε πάρα πολύ με το ένστικτο
«Επέλεξε ωραία μέρα να φύγει ο Διονύσης. Ζήτω το ελληνικό τραγούδι, θα μπορούσε να είναι και το σύνθημα της ημέρας, πράγματι, το εξέφρασε νομίζω καλύτερα από όλους τους άλλους και αγκάλιασε όχι μόνο μία γενιά, τη γενιά του 1-1-4 στην ουσία, αλλά και όλες τις γενιές μέχρι τώρα. Δεν υπάρχει παιδί που να έχει ξεκινήσει να παίζει κιθάρα, χωρίς να ξεκινήσει από τα τραγούδια του Σαββόπουλου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ακόμα και ασυνείδητα τα παιδιά όταν δεν καταλαβαίνουν καλά τι θα πει, στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι, γιατί υποθέτω ότι δεν θα ξέρουν και όλα, την ιστορία, όμως το ένστικτό τους τους οδηγεί προς τα εκεί και αυτό είναι το πολύ σημαντικό.
Ο στίχος χωρίς να κραυγάζει, χωρίς να τοποθετείται ακριβώς ιστορικά, έχει τέτοια δύναμη.
Γιατί νομίζω ότι ο Σαββόπουλος έγραφε με το ένστικτο πάρα πολύ».
Σχετική είδηση:
Πηγή ertnews.gr
