Ο απόηχος της Επιστημονικής Ημερίδας για τον μακαριστό Επίσκοπο Κισάμου και Σελίνου, Ευδόκιμο Συγγελάκη 1938 – 1956 και την εποχή του
Μια μέρα αλλιώτικη ξημέρωσε για τον Σίβα της Μεσαράς, τον ευλογημένο τόπο απ’ όπου ξεκίνησε ο βίος και το οδοιπορικό ενός εκκλησιαστικού ανδρός με βαθύ αποτύπωμα στην εκκλησιαστική, κοινωνική και εθνική ιστορία της Κρήτης. Η Επιστημονική Ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο χωριό για τον Επίσκοπο Κισάμου και Σελίνου Ευδόκιμο Συγγελάκη δεν ήταν απλώς ένα γεγονός λόγου· υπήρξε μυσταγωγία μνήμης, στοχασμού και αναγνώρισης.
Το εντυπωσιακό όλων φυσικά ήταν για το κοινό, το γεγονός ότι η Ημερίδα έλαβε χώρα στο εσωτερικό του Ι.Ν. αγ. Ιωάννου του Προδρόμου. Η μυσταγωγία ήταν δεδομένη. Όλοι οι σύνεδροι, ομιλητές αλλά κι οι ιερείς και μητροπολίτες της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου Κρήτης με επικεφαλής τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ευγένιο, με ευλάβεια και εσωτερική γαλήνη διάχυτη στην όψη τους σιωπηλά τιμούσαν την μνήμη του εκλιπόντος αδελφού εν Χριστώ μακαριστού Επισκόπου Ευδόκιμου Συγγελάκη.
Είναι αξιοσημείωτη η προσφορά και η πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Σίβα «Θέμος Κορνάρος» με τον πρόεδρο κο Τίτο Ταγαράκη αλλά και η προσφορά η ανεκτίμητη και εν σιωπή της κας Δέσποινας Παπαδάκη, μέλος του ΔΣ. Όπως επίσης και της πρώην προέδρου και μέλος του Συλλόγου κας Ευαγγελίας Ανδρουλιδάκη που και σ’ αυτή την ιστορική εκδήλωση ήταν η ψυχή για να έχει την ανάλογη επιτυχία. Φυσικά όλοι μαζί ενωμένοι ο καθένας από το δικό του μετερίζι σύνδραμαν για το αποτέλεσμα με χαρά και αγάπη.
Μεγάλη και σπουδαία η στήριξη και οργάνωση της Ημερίδας, του κου Κώστα Τσικνάκη [ερευνητή και ιστορικού στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών] με τους ομιλητές – επιστήμονες και σεπτούς ιεράρχες οι οποίοι με τις εισηγήσεις τους μας πληροφόρησαν ενδελεχώς για την ζωή και το έργο του εκλιπόντος Ιεράρχου αλλά και για την εποχή του και τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίζονταν κατά τη διάρκεια της πορείας του στον δύσκολο ανηφορικό δρόμο του εκκλησιαστικού ανδρός , αντιστασιακού και χαρισματικού ποιμενάρχη ο οποίος έκανε έργο το λόγο και τις υποσχέσεις του, ήταν αρωγός στον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Ο γενέθλιος τόπος – το όμορφο και ιστορικό χωριό του Σίβα του Δήμου Φαιστού -είναι υπερήφανο για το τέκνο του.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «ΘέμοςΚορνάρος» δώρισε προς τιμήν του περίτεχνο μνημείο λαξευμένο σε πέτρα πάνω στο οποίο βρίσκεται η φωτογραφία του επισκόπουΚισσάμουκαι Σελίνου κατά τα έτη 1938- 1956, φιλοτεχνημένο με περισσή τέχνη από τον γλύπτη Γιάννη Κοντό ο οποίος με τη σειρά του συγκινημένος ευχαριστεί από ψυχής το Δ.Σ. του Συλλόγου και ιδιαίτερα τον πρόεδρο κο Τίτο Ταγαράκηγια την μεγάλη τιμή της ανάθεσης της κατασκευής αυτού του μνημείου, το οποίο κοσμεί τον αύλειο χώρο του Ναού δίπλα στο μνημείο των πεσόντων για την Λευτεριά.
Εντυπωσιακή ήταν η έκθεση ιστορικών ασπρόμαυρων φωτογραφιών στον χώρο της αίθουσας του Πολιτιστικού Συλλόγου και την οποία είχαν την ευκαιρία να δουν οι σύνεδροι και οι επισκέπτες κατά τη διάρκεια της Ημερίδας. Επιπρόσθετα στο τραπέζι με το βελούδινο τραπεζομάντηλο εκτίθετο το εγκόλπιο του Ευδόκιμου Συγγελάκη το οποίο φυλάσσεται στην Ι.Μ. Οδηγήτριας και το παραχώρησε για τις ανάγκες της έκθεσης ο ηγούμενος της μονής π. Παρθένιος και η ράβδος του, η οποία φυλάσσεται στον Ι.Ν. του Τιμίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Το σπουδαιότερο όλων ήταν το γεγονός ότι οι νέοι που παρευρίσκονταν εκείνη την ημέρα στο χωριό θέλησαν αυτοβούλως να πληροφορηθούν για την ιστορία αυτού του Επισκόπου με πολύ ενδιαφέρον και φυσικά ξεναγήθηκαν στην έκθεση των ιστορικών φωτογραφιών που αποτύπωναν τα γεγονότα του πρώτου ήμισυ του 20ου αιώνα. Επιπρόσθετα, ήταν παρόντες πάρα πολλοί νέοι στις απογευματινές συνεδρίες και στ’ αποκαλυπτήρια του μνημείου. Η σκυτάλη της ιστορίας παραδίνεται σε αυτούς τους φιλομαθείς νέους, την επόμενη γενιά για να έχει ελπίδα ετούτος ο τόπος και η ροή της ιστορίας.
Δεν θα ξεφύγω από την κοινοτυπία που είναι κανόνας σχεδόν ότι δηλαδή, αν δεν γνωρίζουμε την ιστορία μας και τις ρίζες μας θα είμαστε σαν το ξερόφυλλο στον άνεμο δίχως πατρίδα και δίχως ρίζες!
Ο απόηχος της Ημερίδας ήταν εκείνη η βαθιά σιωπή που σε διδάσκει, σε καλεί, σε ξυπνά. Όχι απλώς να θυμηθείς τον Ευδόκιμο Συγγελάκη , μα να τον έχεις μέσα σου σαν πυξίδα, σαν βήμα σταθερό σε εποχές που τρέμουν. Κι αν κάθε τόπος χρειάζεται τον μάρτυρά του , τότε η Μεσαρά και η Κίσαμος έχουν τον δικό τους: ευθυτενή, επιβλητικό, με βλέμμα πράο και καρδιά ασυμβίβαστη.
Γιατί ο Ευδόκιμος έζησε για να θυμίσει πως ο δρόμος του ανθρώπου είναι σταυροφόρος – όχι του πολέμου – αλλά της ευθύνης. Και η ημερίδα με τον επιστημονικό της χαρακτήρα, λειτούργησε εν τέλει ως πνευματικό μνημόσυνο, όχι για έναν νεκρό, αλλά για έναν ζωντανό φάρο.
Εύα Καπελλάκη Κοντού [Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος & ραδιοφωνική παραγωγός]
