«Με περιέλουσε με ασετόν»: Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες στην έρευνα για την «Ενδοοικογενειακή βία» από το Πρώτο Πρόγραμμα (audio)

Στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και συγκεκριμένα στην εκπομπή «Έχουμε και Λέμε», με τον Στέλιο Βραδέλη παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από την ενότητα «Ενδοιοικογενιακή βία» στο πλαίσιο των θεματικών ερευνών, που πραγματοποίησε η Έλενα Καραθάνου, ένα μείζον θέμα που απασχολεί την τρέχουσα επικαιρότητα, μιας και πρόσφατα, μόλις χθες, σημειώθηκε ακόμα μια γυναικοκτονία στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπου 53χρονος σκότωσε τη 44χρονη σύζυγό του.

Όπως αναφέρει η Έλενα Καραθάνου στο ηχητικό απόσπασμα που ακολουθεί, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ελληνικής αστυνομίας από το 2020 – 2024, 53 γυναίκες δολοφονήθηκαν από συζύγους ή πρώην συντρόφους τους, ενώ το ίδιο διάστημα 8 άνδρες δολοφονήθηκαν επίσης από συζύγους ή πρώην σύντροφος. Αξίζει επίσης, να αναφερθεί ότι σε σχέση με το 2023, το 2024 είχαμε περίπου διπλασιασμό των καταγγελιών για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας (αναφέρονται σε άντρες, σε γυναίκες και σε ανήλικα παιδιά). Και τα περιστατικά λοιπόν, αυτά είναι επίσης, περισσότερα από 20.000 μέσα στο 2024.

Στην ενότητα αυτή, λοιπόν, μιλούν:

Η Έλενα, μια κακοποιημένη γυναίκα, η οποία παρουσιάζει την κατάσταση που βίωσε χρησιμοποιώντας τα παρακάτω λόγια “Με χτύπαγε στο στομάχι, στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Προσπαθούσε να με πνίξει. Προσπαθούσε να μου βγάλει τα δόντια με τανάλια. Συνέχιζε να με χτυπάει με τανάλια. Με περιέλουσε με ασετόν. Έσπαγε πράγματα στο σπίτι. Απειλούσε ότι θα με κάψει ζωντανή μέχρι που πήρε την καραμπίνα και προσπάθησε να με σκοτώσει, όταν του ζήτησα να χωρίσουμε (…). Είχα χάσει τον εαυτό μου. Δεν υπήρχα. Ήμουν πλέον ένα φάντασμα (…). Πάντα υπάρχει ο φόβος και ο τρόμος της επιστροφής, ακόμα και της δικιάς μου επιστροφής στο γεγονός να μην καταφέρουμε να έχουμε ένα πιάτο φαγητό και να γυρίσουμε στο σπίτι μας για ένα πιάτο φαγητό. Εγώ βέβαια το αρνήθηκα αυτό. Μέσα μου είπα ότι ακόμα και να πεινάσω, τα παιδιά μου θα βρω να φάνε και ας μην έχω εγώ. Πίσω δε γυρνάω”.

Έπειτα, η κα Ειρήνη Σιώζου, Σύμβουλος Νομικής Στήριξης στο Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών της Αθήνας, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ως προς το τι μπορούν να κάνουν τα θύματα σε τέτοιες περιπτώσεις, παραθέτει την άποψή της για τέτοιου είδους φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας, λέγοντας χαρακτηριστικά “(…) Η συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών βίας συμβαίνει μπροστά στα παιδιά. Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό έχει καταστροφικές συνέπειες για την ψυχολογία, για την ανάπτυξη και για το συναισθηματικό κόσμο των παιδιών αυτών. Οι γυναίκες που έρχονται στις δομές είναι οι γυναίκες της μεσαίας τάξης. Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες θα έρθουν όταν τα παιδιά τους θα πάνε 18 χρονών και θα φύγουν από το σπίτι και αισθάνονται ότι είτε ότι τον φοβούνται και δεν θέλουν να μένουν άλλο μαζί του, είτε ότι δεν χρειάζεται να θυσιαστούν πια. Υπάρχουν άλλες γυναίκες οι οποίες θα έρθουν και θα αναζητήσουν βοήθεια στην κακοποίηση, όταν πέρα από την βία βιώνουν και την προδοσία ή όταν οι ίδιες αισθανθούν ότι είναι η ώρα να ανεξαρτητοποιηθούν. Έρχονται επίσης και κοπέλες, φοιτήτριες, οι οποίες είναι μέσα σε μία βίαιη σχέση και προσπαθούν να ξεφύγουν αλλά και γυναίκες που έχουν βιώσει κακοποίηση επί 30 έτη (…). Το ζητούμενο κυρίως είναι να φτιάξουμε μαζί με την γυναίκα ένα ατομικό σχέδιο δράσης: Τι θέλει να κάνει και σε ποιους χρόνους θέλει να το κάνει. Μια οποιαδήποτε τέτοια κίνηση πρέπει να είναι συνειδητή απόφαση της γυναίκας, διότι αν δεν είναι συνειδητή απόφαση, το επόμενο πράγμα που θα κάνει θα είναι να γυρίσει στη βίαιη σχέση. Πρέπει να φύγει όταν θα είναι έτοιμη να το υποστηρίξει και να μείνει μακριά από την κακοποίηση. Φυσικά πάντα προτεραιότητα έχει η προσωπική της ασφάλεια, η σωματική της ακεραιότητα και η ζωή της ίδιας και των παιδιών αν υπάρχουν”.

Τέλος, η κα Χριστίνα Τσαγκλή, Νομικός και Γενική Γραμματέας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, υπογράμμισε τα εξής “Το νομικό πλαίσιο είναι επαρκές, τα εργαλεία υπάρχουν. Ο νόμος θα προβλέπει όλα τα δικαιώματα των γυναικών. Ο νόμος προστατεύει τα θύματα της έμφυλης βίας και κατεξοχήν τις γυναίκες, οι οποίες είναι και οι περισσότερο συχνά εκτεθειμένες στα φαινόμενα της βίας. Έχουμε διαπιστώσει στην πορεία των τελευταίων ετών μια σειρά από παθογένειες, οι οποίες δεν επέτρεψαν στο νομικό πλαίσιο να λειτουργήσει, με κορυφαίο παράδειγμα τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το Αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων (…). Τον τελευταίο χρόνο οι καταγγελίες έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με τις καταγγελίες της προηγούμενης χρονιάς: τα θύματα έχουν συνειδητοποιηθεί και έχουν αρχίσει να μιλάνε. Σε αυτά τα οποία έχουν γίνει σίγουρα είναι η γραμμή βοήθειας, η οποία λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, είναι το Panic button, είναι οι δομές φιλοξενίας. Επίσης, είναι οι συμβουλευτικές υπηρεσίες σε αρκετούς δήμους που ήδη λειτουργούν, τα νομικά προγράμματα στήριξης και παροχής δωρεάν νομικής βοήθειας και μια σειρά από άλλα υποστηρικτικά εργαλεία τα οποία βοηθάνε τις γυναίκες και να φύγουν από τον κακοποιητή και να μπορέσουν στη συνέχεια να ορθοποδήσουν (…)”.

Παρακάτω ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη: