Αγαπημένη μας Στέλλα, πώς να σε αποχαιρετήσουμε;
Όσο και να είσαι προετοιμασμένος να δεχθείς το θάνατο, τελικά πάντα σε πιάνει απροετοίμαστο. Χθες, έπεσε σαν κεραυνός σε φίλους, συγγενείς, συναδέλφους και σε όλους όσοι σε γνώρισαν η είδηση της απώλειάς σου.
Θα μαζευτούμε όλοι στην εκκλησία για να σου πούμε πόσο πολύ σ’ αγαπήσαμε και πόσο σημαντικός άνθρωπος ήσουν όλα αυτά τα χρόνια στη ζωή μας και για να σου φορέσουμε δύο άσπρα φτερά, που θα σε συνοδεύσουν στο μεγάλο σου ταξίδι!!
Ημέρα του Πάσχα η αναχώρηση σου για να πορευτείς στη ΜΑΚΑΡΙΑ οδό.
Δυσαναπλήρωτο το κενό της απουσίας σου, πόνος ψυχής για εμάς ο χαμός σου…
Ήσουν αγαπημένη φίλη. Πάντα όμορφη, σικάτη, ευγενική, γελαστή και συνεπέστατη στις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις.
Υπήρξες σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου περήφανη αλλά και ταπεινή, χωρίς έπαρση. Γλυκιά μητέρα και σύζυγος, αξιόλογη παιδίατρος που άφησες το αποτύπωμα σου στη Μεσαρά, στοργική και υποστηρικτική τόσο με την οικογένειά σου και τους φίλους σου όσο και με τους μικρούς ασθενείς σου.
Πόσα παιδάκια στην κυριολεξία «τα χάρισες» στους γονείς τους και πόσα δάκρυα μετατράπηκαν σε χαμόγελα ευτυχίας, όταν ακούραστα παρακολουθούσες από κοντά ξεχωριστά τόσο το σώμα όσο και την ψυχή των μικρών παιδιών…
Ελεήμονας, όπου γνώριζες πως υπήρχε ανάγκη, χωρίς να βγει κουβέντα από το στόμα σου… Ευχόμαστε ο Θεός του ελέους και των οικτιρμών να σκύψει από τα ουράνια και να απλώσει βάλσαμο παρηγοριάς στις καρδιές των παιδιών σου, της Ζήνας και του Γιάννη αλλά και του αδελφού σου Μιχάλη, για τον αβάσταχτο πόνο του ξαφνικού χαμού σου.
Υπήρξες αγαπημένη σύζυγος του ξεχωριστού φίλου μας Γιώργου Χατζηδάκη, που τόσο σου στάθηκε στα χρόνια της κοινής σας πορείας ως σύζυγος αλλά και ως γιατρός, στο τρομερό χτύπημα της μοίρας..
Μαχήτρια μεγάλη, πάλεψες με την αρρώστια σου γενναία για να μείνεις κοντά μας όσο το δυνατόν περισσότερο αλλά δεν τα κατάφερες….
Κατάφερες όμως το πιο σημαντικό, το πιο ουσιαστικό, να αφήσεις το αποτύπωμά σου στις ψυχές μας, να σε θυμόμαστε και πίσω από τον πόνο να κρύβεται ένα χαμόγελο.
Ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης που υπήρξες φίλη μας, ένα χαμόγελο συγκίνησης για όλα αυτά που ζήσαμε!!
Είναι από αυτά τα χαμόγελα που αναβλύζουν από την ψυχή και είναι τόσο δυνατά που σίγουρα φτάνουν μέχρι και τη δική σου ψυχή…
Κι εμείς οι αγαπημένοι σου φίλοι, παρακαλούμε τον Κύριο που πίστευες σ’ αυτή την ζωή, να τον συναντήσεις εκεί όπου δεν υπάρχει οδύνη, λύπη και στεναγμός και να αντικρίζεις το αιώνιο φως του προσώπου Του!!
Σίγουρα θα σε περιμένει η Μαρία και ο Στέλιος για να τους πεις τα νέα από τα μονάκριβα τους παιδιά και ο γλυκός μας παπα- Νικόλας για να σε ξεναγήσει στον κατάλευκο και υπέρλαμπρο ναό όπου θα προσεύχεστε μαζί για όλους εμάς εδώ!!!
Αιωνία σου η μνήμη!!!
Εκ μέρους όλων των φίλων, που σε αγαπήσαμε και δεν προλάβαμε να σου ευχηθούμε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
Σε ευχαριστούμε που υπήρξες στη ζωή μας!
