Καλή αντάμωση στης Κρήτης την Βεγγέρα…Στις Γούρνες του Δ.Χερσονήσου, Κυριακή 28 Ιουλίου στις 9:00μμ
Βεγγέρα και βεγγερίζω … άραγε οι νέοι μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνουν οι λέξεις αυτές και τι βαρύτητα έχουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι διαχρονικά;
Ανοίγοντας ένα παράθυρο στα περασμένα … Η κρητική βεγγέρα ήταν άλλοτε βραδινή συγκέντρωση σε σπίτι όπου ο οικοδεσπότης καλούσε φίλους και συγγενείς και η οποία συνήθως κρατούσε μέχρι αργά και άλλοτε βραδινή οικογενειακή επίσκεψη σε συγγενικό ή φιλικό σπίτι, που έπαιρνε τη μορφή μικρής γιορτής, όπου προσφέρονταν διάφορα γλυκά, ξηροί καρποί, ( σύκα, καρύδια), ελιές, λουκάνικα και τυριά και συνοδεύονταν με ρακί ή κρασί..
Θυμάμαι την μάνα μου να μου λέει το Σάββατο μετά το σχολείο, τότε πηγαίναμε και το Σάββατο στο σχολείο, την καθιερωμένη μπουγάδα και την καθαριότητα.. «τώρα θαπάμε στην θεία την Κωνσταντία να βεγγερίσουμε παιδί μου να πούμε τα νέα μας και να κουβεντιάσουμε». Αυτό γινόταν κάθε Σάββατο βράδυ, χειμώνα – καλοκαίρι.
Τι όμορφες βραδιές περάσαμε στη θεία ναμιλάνε οι μεγαλύτεροι…κι εμείς τα παιδιά να παίζουμε στον κήπο της ή στο δωμάτιο με τα παιχνίδια και τα τόσα βιβλία…φεύγαμε και η ψυχή μας ήταν γεμάτη! Ανακουφισμένη!
Οι παιδικές αναμνήσεις είναι ο κόσμος όλος! Ήταν χαρά, γέλιο οι μεγαλύτεροι μας έλεγαν αινίγματα, ανέκδοτα και ιστορίες κυρίως βιώματα της πολυτάραχης και ταλαιπωρημένης ζωής τους από τον πόλεμο και την πείνα, τον εμφύλιο και τα έθιμα που στο τέλος της βραδιάς ήταν σαν να είχαμε τελειώσει το σχολείο! Ήταν το σχολείο τής ζωής, ίσως δεν το καταλαβαίναμε τότε, τώρα στην ενήλικη ζωή μας και μετά από τόσα που οι καιροί φέρνουν, αυτό είναι το καταφύγιο της ψυχής μας.
Γι αυτό θεώρησα καλώς να το προτείνω ως πορεία σε χωριά και πολιτείες για να δημιουργηθεί η ανάγκη στους νέους μας να αναβιώσουν με όλους εμάς που την ζήσαμε έστω για λίγο την βεγγέρα, το σμίξιμο των ανθρώπων την επικοινωνία την ανθρώπινη ζωή και όχι μέσα από οθόνες απρόσωπα.. τα φλέρτ των νέων τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα το αντάμωμα και τόσα άλλα ακόμα..
Γι αυτό ελάτε στις Γούρνες στον προαύλιο Ι.Ν. Ευαγγελισμού την Κυριακή 28 Ιουλίου στις 9:00 το βράδυ ν’ ανταμώσουμε, να περιδιαβούμε μέσα από το φωτογραφικό οδοιπορικό νοερά τις δεκαετίες και τους αιώνες της Κρήτης μας και μετά εγώ και οι αξιολογότατοι συνεργάτες μου Νίκος Λουκαδάκης, ΝικητούλαΚαλεντάκη και Κατερίνα Παναγιωτάκη θα σας ανοίξουμε ένα παράθυρο στη βεγγέραμε ιστορίες, αφηγήσεις και κυρίως δόσιμο από ψυχής για να συμπορευτούμε σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία!
Θα συμπληρώσει όλο αυτό το όμορφο νοσταλγικό οδοιπορικό η μουσική του ταλαντούχου μουσικοσυνθέτη – λαουτιέρη Μιχάλη Φραγκιαδάκη και του συγκροτήματός του «Πύλη του Ήχου».
Η πρόσκληση του Πολιτιστικού Συλλόγου Γουρνών «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» μας έδωσε μεγάλη χαρά και τους ευχαριστούμε από ψυχής γι αυτή την όμορφη πρωτοβουλία, ελπίζοντας να υπάρξουν πολλές τέτοιες πρωτοβουλίες από τους Πολιτιστικούς Συλλόγους του όμορφου νησιού μας.
«Ο παρών χρόνος και ο παρελθών χρόνος είναι ίσως και οι δύο παρόντες στον μέλλοντα χρόνο» [Ελιοτ]
Η βεγγέρα είναι μια ανοιχτή πρόσκλησηγι αυτό το συνταίριασμα. Και μπορεί σήμερα να μην το κάνουμε συχνά, αλλά παλαιότερα η παρέα μεγάλωνε ανάλογα με το ποιος γνωστός ή γείτονας σταματούσε για φίλεμα, για μεζέ και κουβέντα.
Είναι η κλασική ελληνική ζεστασιά της συνύπαρξης που παίρνει κάτι από τη λάμψη του καλοκαιριού. Και από τα πρώτα πράγματα που μας λείπουν τον χειμώνα…
Τι είν αυτό που νοσταλγώ και θέλω να μαι στο χωριό
άμα βραδιάζει η μέρα.
[…]
Στο σπίτι της κυρά-Μαριάς το πιο καλό της γειτονιάς
πηγαίναμε τα βράδια.
Κι ανάβαν σαν ηλεκτρικά
τα τόσο συμπαθητικά
στο βόλτο τα λυχνάρια.
Η μια μαντήλια έδενε κι η άλλη ρόκα έκανε …
κι εγώ σου τραγουδούσα…
Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος & ραδιοφωνική παραγωγός]
