Η βεγγέρα είναι συνώνυμο της επικοινωνίας των ανθρώπων. Πέρασαν τα χρόνια και έμεινε ξεχασμένη σε κάποια σκαλοπάτια σπιτιών πάνω στην κουρελού..
-Γειτόνισσα ίντα κάνεις μπρε;
-Ίντα κάνουν τακοπέλια σου; Επήγες σήμερο τα οζά στο σόχωρο; ΄
Τόσες ερωτήσεις της κυρά Ελένης στην γειτόνισσά της από ενδιαφέρον, ηχούν ακόμα στα αυτιά μου…
Ήταν τότε στα τέλη της δεκαετίας του ’70, τότε που υπήρχαν ακόμα τα αγροτικά επαγγέλματα, τότε που γινόταν ολόκληρη ιεροτελεστία για το θέρος και μετά η αλωνιστική μηχανή έκανε τις μπάλες τ’ άχυρα για να τα φυλάξει ο γεωργός τροφή στα ζώα κατά τη διάρκεια του χειμώνα!
- Όφου γειτόνισσα με τοσεσάς δουλειές απού κάνεις αδέ θα μπαντονιάρεις και θα θωρείς τσι δουλειές και θακαίγεται η ψυχή σου που δε μπορείς ν’ αγγίξεις… καλλιά σου ναι να μου φρουκάσαι και να ξανοίξεις μιαολιά την απατή σου…
Ήταν τα λόγια της γειτόνισσας τα καλοκαιρινά βράδια της βεγγέρας πριχού ξεκινήσει η παρέα των γειτόνων να λένε τα νέα της ημέρας και τις ιστορίες από τα προσωπικά τους βιώματα.
Σήμερα, μετά από κάποιες δεκαετίες, αυτό αποτελεί παρελθόν! Έχουμε ξεχάσει ότι ο παρελθόντας χρόνος που κουβαλάει τις εμπειρίες των παλαιότερων και γενικότερα την ιστορία μας ολάκερη σε συνδυασμό με τον παρόντα χρόνο στον οποίο ζούμε θα συνταιριαχτούν στον μέλλοντα χρόνο, τότε που τα παιδιά μας θα φυλλομετρούν μέσα τους τις ρίζες τους και θα ψάχνουν πώς να κρατηθούν και πώς τα όνειρά τους θα βρουν δικαίωση…
Για την βεγγέρα στις ημέρες μας δε θα σου πουν πολλά πράγματα οι νέοι μας απλά γιατί είναι προσηλωμένοι στις οθόνες είτε αυτή του υπολογιστή, είτε του iphoneκαι για τα παλιά… ούτε λόγος. Είναι βλέπετε κάτι άγνωστο γι αυτούς, γιατί απλά εμείς δεν φροντίσαμε να τους το μεταδώσουμε όπως οι δικοί μας γονείς σε μας.
Κι όμως η αναβίωσή της είναι διαδικασία απλή που το μόνο που ζητάει είναι… ψυχή!
Μικροί και μεγάλοι με κοινά ενδιαφέροντα τα βράδια του καλοκαιριού στις αυλές των σπιτιών για να πουν τα νέα τους αλλά και να ανταλλάξουν απόψεις και ιδέες, να συζητήσουν εφ όλης της ύλης και να συνοδοιπορήσουν οι παλαιότεροι με τους νέους προς το μέλλον με γνώσεις από την πραγματική ζωή και ιστορία του τόπου.
Στις όμορφες εκδηλώσεις του καλοκαιριού είναι ελπιδοφόρο να γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις ονομαζόμενες στην πλειοψηφία τους «βεγγέρες» και να βλέπεις την παρουσίαση της παλιάς βεγγέρας μέσα από νοσταλγικό φωτογραφικό οδοιπορικό ενώνοντας με αρμονία το χθες με το σήμερα…
Ας εμψυχώσει η Πολιτεία τους Πολιτιστικούς Συλλόγους του όμορφου νησιού μας για την διοργάνωση όλων και περισσότερων τέτοιων εκδηλώσεων πολιτισμού, για να είναι το μέλλον μας και κυρίως το μέλλον των παιδιών μας, φωτεινότερο!
Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος & ραδιοφωνική παραγωγός]
