Εκατόμβη στην άσφαλτο: Η μάστιγα της μεθυσμένης οδήγησης στους δρόμους της Κρήτης

Η Κρήτη, γη λεβεντιάς και φιλοξενίας, με τις ατέλειωτες ομορφιές της, γίνεται συχνά τόπος θρήνου και πόνου, όταν η ανθρώπινη απροσεξία και η έλλειψη σεβασμού στη ζωή μετατρέπουν τους δρόμους της σε σκηνικό τραγωδίας. Η μεθυσμένη οδήγηση, ένας θανάσιμος εχθρός που κρύβεται πίσω από τις πύλες της ανεμελιάς και της υπερβολής, αιματοκυλίζει τις κρητικές οδικές αρτηρίες και καταστρέφει ζωές.

Πόσες φορές ακόμη θα δούμε μάτια γεμάτα δάκρυα, πόσες οικογένειες θα θρηνήσουν άδικες απώλειες; Η εικόνα των κατεστραμμένων αυτοκινήτων, οι σειρήνες των ασθενοφόρων, τα ονόματα νέων που δεν θα ακουστούν ξανά στα σοκάκια του χωριού, συνθέτουν ένα δράμα δίχως τέλος.

Μέσα σε μια ανάσα θλίψης και οδύνης, η άσφαλτος βαφτίζεται με το αίμα της νιότης. Εκεί που τα όνειρα ξεδιπλώνονται σαν πολύχρωμοι χαρταετοί, η μοίρα χτυπά ανελέητα, υφαίνοντας μαύρα πέπλα στην καρδιά της ζωής.Νέοι άνθρωποι, γεμάτοι ορμή, αγάπη για το αύριο, γίνονται τα αθώα θύματα μιας σκληρής πραγματικότητας. Η απροσεξία, η ταχύτητα, η αδιαφορία για τη σπουδαιότητα της στιγμής – όλα συνωμοτούν σαν κακόβουλοι δαίμονες, σκορπίζοντας θρήνο στις οικογένειες που μένουν πίσω.

Μα πώς να μιλήσεις για τον άδικο χαμό, όταν η φωνή πνίγεται από την αδικία; Πώς να παρηγορήσεις τη μάνα που είδε τα όνειρά της να σβήνουν σε μια στιγμή απροσεξίας; Πώς να απαλύνεις τον πόνο του φίλου που δεν θα ξαναδεί το χαμόγελο που φώτιζε την ψυχή του;

Να βάλουμε τέλος στις απώλειες που σφραγίζουν τη μοίρα του τόπου μας. Γιατί κάθε νέος που χάνεται, αφήνει ένα κενό που δεν γεμίζει, ένα φως που δεν ξανανάβει. Ας γίνουμε όλοι φύλακες της ζωής, φωνές αφύπνισης και δράσης. Για να μην ξαναγράψουμε εκατόμβες πόνου, για να δώσουμε στους νέους μας το δικαίωμα να ζουν, να αγαπούν και να ονειρεύονται.

Ας μην ξεχνάμε τον 22χρονο Παναγιώτη, θύμα τροχαίου ενός 45χρονου που οδηγώντας στο αντίθετο ρεύμα μεθυσμένος με ποσότητα αλκοόλ 7 φορές πάνω από το όριο αφαιρώντας τη ζωή του 22χρονου Παναγιώτη στα Χανιά!!!!!! Ποιος θα παρηγορήσει την μάνα του, τους δικούς του ανθρώπους γι’ αυτή την άδικη απώλεια; Τα όνειρα του Παναγιώτη έφυγαν σε μια στιγμή βίαια, σαν τα ταξιδιάρικα πουλιά… όπως και η ζωή του η τόσο μικρή.

Η παράδοση και η κουλτούρα της Κρήτης δοξάζουν τη χαρά της ζωής, την παρέα, το τραγούδι και το γλέντι. Όμως, όταν η χαρά μετατρέπεται σε αλόγιστη κατανάλωση αλκοόλ, και η οδήγηση γίνεται ριψοκίνδυνο παιχνίδι, τότε η ίδια η ζωή τιμωρεί την ασέβεια με τον πιο σκληρό τρόπο.

Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε την επόμενη μέρα; Να αναλογιστούμε το τίμημα της απερισκεψίας; Η Κρήτη, που διδάσκει την αξία της ζωής μέσα από τη φιλοσοφία των προγόνων της, καλείται να αναλάβει δράση. Εκπαίδευση, πρόληψη, αυστηρότεροι έλεγχοι, αλλά και αλλαγή στη νοοτροπία μας, μπορούν να αλλάξουν το θλιβερό αυτό σκηνικό.

Ο δρόμος δεν είναι πεδίο για λεβεντιά ή επίδειξη. Είναι ο δρόμος που οδηγεί στο σπίτι μας, στις αγκαλιές που μας περιμένουν. Κάθε επιλογή μας, κάθε απόφαση πίσω από το τιμόνι, καθορίζει αν θα επιστρέψουμε εκεί ή αν θα γράψουμε ακόμη μια τραγική ιστορία.

Ας μην αφήσουμε τα γλέντια μας να μετατρέπονται σε θρήνους. Ας κάνουμε τη ζωή πρώτη προτεραιότητα. Γιατί στους δρόμους της Κρήτης, το αίμα που χύνεται, ανήκει στα παιδιά μας, στα αδέρφια μας, στους φίλους μας. Και είναι πολύτιμο.

Το ζήτημα του οδικού δικτύου και της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ στην Κρήτη είναι ένα από τα πιο σοβαρά και διαρκή προβλήματα που επηρεάζουν την τοπική κοινωνία.

Σε τι οφείλεται άραγε το πρόβλημα αυτό που διαιωνίζεται δίχως λύση απλά γίνεται αποδεχτό και συνεχίζεται πιο έντονο και πιο οδυνηρό;

Αρχικά η κατάσταση του οδικού δικτύου… Η Κρήτη, παρά την τουριστική της ανάπτυξη και τη γεωγραφική της σημασία, υποφέρει από ελλιπείς και επικίνδυνες υποδομές στο οδικό της δίκτυο:Ο ΒΟΑΚ, ο βασικός οδικός άξονας που διασχίζει το νησί, χαρακτηρίζεται από στενότητα, έλλειψη διαχωριστικών μπαρών, κακό φωτισμό και ανεπαρκή σήμανση. Ακόμα και στα τμήματα που έχουν αναβαθμιστεί, τα έργα παραμένουν ανολοκλήρωτα σε πολλά σημεία.

Επικίνδυνες στροφές και παλαιότητα των δρόμων. Οι επαρχιακοί δρόμοι, που εξυπηρετούν μεγάλο μέρος των κατοίκων και επισκεπτών, είναι γεμάτοι στροφές και στενά περάσματα, συχνά χωρίς προστατευτικά στηθαία.

Έλλειψη υποδομών ασφάλειας, αρκετές διασταυρώσεις και είσοδοι/έξοδοι οδών στερούνται κυκλικών κόμβων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σημείων υψηλής επικινδυνότητας για ατυχήματα.

Η εφαρμογή του νόμου σχετικά με την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ είναι συχνά ανεπαρκής. Αν και υπάρχουν μπλόκα αλκοτέστ, δεν είναι συστηματικά ή εκτεταμένα. Το συνδυασμένο πρόβλημα του κακού οδικού δικτύου και της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ έχει καταστροφικές συνέπειες! Πολλές οικογένειες έχουν θρηνήσει θύματα εξαιτίας τροχαίων δυστυχημάτων, [ ας μην ξεχνάμε το πρόσφατο τροχαίο, στα Χανιά με θύμα τον 22χρονοΠαναγιώτη].

Τα ατυχήματα συνεπάγονται υψηλό κόστος για το σύστημα υγείας, ασφαλιστικές εταιρείες και την οικονομία του νησιού γενικότερα. Αλλά σημαντικότερο όλων των συνεπειών είναι το ψυχολογικό αντίκτυπο!

Οι απώλειες και οι τραυματισμοί αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στους επιζώντες και τις οικογένειες.

Θα μπορούσε ν’ αντιμετωπιστεί το ζήτημα, με συντονισμένες ενέργειες:

Αναβάθμιση του οδικού δικτύου. Επιτάχυνση των έργων για την ανακατασκευή και αναβάθμιση του ΒΟΑΚ. Δημιουργία ασφαλών κόμβων και βελτίωση της σήμανσης σε επαρχιακούς δρόμους.

Ενίσχυση της αστυνόμευσης. Πυκνότερα και συστηματικά μπλόκα αλκοτέστ, ειδικά σε περιοχές με νυχτερινή διασκέδαση. Αύξηση των προστίμων και άμεση αφαίρεση διπλωμάτων για παραβάσεις.

Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση. Ενημερωτικές καμπάνιες στις τοπικές κοινότητες για τους κινδύνους της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ. Εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία για την κυκλοφοριακή αγωγή.

Ανάπτυξη δημόσιων συγκοινωνιών και υπηρεσιών, όπως τα “ταξί με διαμοιρασμό κόστους”, ώστε οι πολίτες να αποφεύγουν την οδήγηση μετά την κατανάλωση αλκοόλ.

Η αντιμετώπιση αυτού του διττού προβλήματος δεν είναι μόνο θέμα υποδομών και κανονισμών. Είναι μια συλλογική ευθύνη που απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας και συντονισμένες δράσεις από την πολιτεία, τους τοπικούς φορείς και την κοινωνία. Η Κρήτη αξίζει ασφαλείς δρόμους και μια κουλτούρα που να προάγει τη ζωή.

Η Κρήτη είναι γνωστή για τις φυσικές της ομορφιές, την πολιτιστική της κληρονομιά, αλλά, δυστυχώς, και για τον υψηλό αριθμό τροχαίων ατυχημάτων που σημειώνονται στο οδικό της δίκτυο. Τα τροχαία στην Κρήτη αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα, με τραγικές συνέπειες για τις οικογένειες και την τοπική κοινωνία. 

Ας δούμε τι έχουμε και τι  μπορούμε να κάνουμε άμεσα… 

Το Πάρκο Οδήγησης στον Δήμο Φαιστού 

Στην περιοχή του Δήμου Φαιστού υπάρχει το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής, ένας χώρος που θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά στην εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών, ιδιαίτερα των νέων, για την οδική ασφάλεια. Δυστυχώς, όμως, το πάρκο αυτό παραμένει σε κατάσταση εγκατάλειψης.

Αναρωτιέται κανείς γιατί οι τοπικοί άρχοντες δεν αξιοποιούν αυτόν τον πολύτιμο χώρο. Υπάρχει έλλειψη κονδυλίων, ενδιαφέροντος ή στρατηγικού σχεδιασμού; Μήπως λείπει η συνεργασία με σχολεία, συλλόγους και φορείς της τοπικής κοινωνίας που θα μπορούσαν να προσδώσουν νέα πνοή στη χρήση του πάρκου; Η αξιοποίηση του πάρκου θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ασπίδα ενάντια στην τραγική στατιστική των τροχαίων. Μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα, δράσεις και βιωματική μάθηση, οι πολίτες θα είχαν την ευκαιρία να μάθουν βασικούς κανόνες οδικής συμπεριφοράς και να αναπτύξουν υπεύθυνη στάση στο τιμόνι.

Η επανεργοποίηση του πάρκου δεν είναι μόνο θέμα προϋπολογισμού, αλλά κυρίως προτεραιοτήτων. Οι τοπικοί φορείς οφείλουν να δώσουν βάρος στην οδική ασφάλεια, αναγνωρίζοντας ότι η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη.

Η κοινωνία του Δήμου Φαιστού, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι νέοι, πρέπει να ασκήσουν πίεση στις αρμόδιες αρχές για να δοθεί ζωή στο πάρκο. Η επένδυση στην οδική παιδεία είναι επένδυση στο μέλλον μας, ένα μέλλον με λιγότερους χαμούς στην άσφαλτο και περισσότερη ασφάλεια για όλους μας.

Ο Δήμος Φαιστού έχει την ευκαιρία να δώσει το παράδειγμα. Η απόφαση, όμως, είναι στα χέρια εκείνων που κρατούν το “τιμόνι” της τοπικής διοίκησης. Θα τολμήσουν να πάρουν την πρωτοβουλία, ή θα συνεχίσουν να αφήνουν το πάρκο στη μοίρα του;

Εύα Καπελλάκη Κοντού [Εκπαιδευτικός αρθρογράφος & ραδιοφωνική παραγωγός]