Διαβήτης: «Καμπανάκι» ειδικών για μια ξεχωριστή μορφή του που σχετίζεται με υποσιτισμό και κακή διατροφή

Ο σακχαρώδης διαβήτης προσβάλλει εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο, με πολλούς από αυτούς να μην το γνωρίζουν καν. Οι ειδικοί, ωστόσο, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για μια ξεχωριστή μορφή του, πέραν όσων έχουν ήδη κατηγοριοποιηθεί.

Σε αντίθεση με τον διαβήτη τύπου 2, το αυξημένο σωματικό βάρος δεν φαίνεται να συνιστά παράγοντα κινδύνου

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε σήμερα στην επιθεώρηση Lancet Global Health, υπογραμμίζεται μάλιστα ότι οι φτωχές χώρες είναι οι πρώτες τις οποίες αφορά αυτός ο διαβήτης. «Καλούμε τη διεθνή κοινότητα σακχαρώδους διαβήτη να αναγνωρίσει αυτήν την ιδιαίτερη μορφή της ασθένειας», δηλώνουν οι συντάκτες.

«Υπολογίζεται ότι 25 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο προσβάλλονται από αυτόν τον διαβήτη», κυρίως σε φτωχές ή αναπτυσσόμενες χώρες, προσθέτουν. Επίσης, διευκρινίζουν ότι για το  άρθρο με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν υπήρξε συναίνεση στους κόλπους της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη.

Υποσιτισμός ή κακή διατροφή

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η εν λόγω διαδεδομένη μορφή διαβήτη δεν εμπίπτει στους γνωστούς δύο τύπους – 1 και 2. Η συγκεκριμένη εμφανίζεται σε νεαρούς ασθενείς, συχνά κάτω των τριάντα ετών, αλλά είναι λιγότερο οξεία από τον διαβήτη τύπου 1, καθώς σε αυτήν υπάρχει μόνον μια ελαττωμένη έκκριση ινσουλίνης.

Επίσης σε αντίθεση με τον διαβήτη τύπου 2, το αυξημένο σωματικό βάρος δεν φαίνεται να συνιστά παράγοντα κινδύνου. Αντιθέτως οι ασθενείς που εμφανίζουν την ξεχωριστή αυτή μορφή διαβήτη είναι εν γένει άνθρωποι που υποσιτίζονται ή έχουν κακή διατροφή και το βάρος τους είναι μικρότερο του φυσιολογικού.

Υπενθυμίζεται ότι ο διαβήτης τύπου 1, ή νεανικός διαβήτης, εμφανίζεται σε ανθρώπους νεαρής ηλικίας, και ο τύπου 2 σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Ο πρώτος είναι οξύς καθώς προέρχεται από έλλειψη ινσουλίνης, ενώ στον δεύτερο – που είναι πιο συνηθισμένος – η ορμόνη αυτή εκκρίνεται κανονικά, αλλά ο οργανισμός παρουσιάζει μικρότερη ευαισθησία σε αυτή.

Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) είχε ήδη ταξινομήσει έναν «σακχαρώδη διαβήτη που συνδέεται με τον υποσιτισμό». Ωστόσο, είχε ανακαλέσει το 1999, ελλείψει συμφωνίας ανάμεσα στους ειδικούς επί του ζητήματος ότι ο υποσιτισμός είναι ένας επαρκής παράγοντας για να προκαλέσει από μόνος του την εμφάνιση μιας μορφής διαβήτη.

Έκτοτε πολλές μελέτες – στο Μπανγκλαντές, την Αιθιοπία, την Ινδία, την Ινδονησία, τη Νιγηρία, την Ουγκάντα, το Πακιστάν, τη Ρουάντα — έχουν επιβεβαιώσει την ξεχωριστή ύπαρξη ενός μηχανισμού αυτού του είδους, σύμφωνα με τους συντάκτες του άρθρου.

Προς το παρόν δεν είναι γνωστό ποιες διεργασίες του οργανισμού προκαλούν αυτόν τον διαβήτη ή ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισής του. Η απώλεια βάρους λογικά δεν ενδείκνυται και το αποτέλεσμα των παραδοσιακών θεραπειών με βάση τη μετφορμίνη ή την ινσουλίνη παραμένει αβέβαιο.

Η μάχη κατά αυτού του τύπου διαβήτη εξαρτάται κυρίως σε μεγάλο βαθμό από τη διατήρηση και την επίσπευση προγραμμάτων κατά της φτώχειας και της πείνας, ιδίως «αυξάνοντας την πρόσβαση σε απλές τροφές, φθηνές, θρεπτικές και πλούσιες σε πρωτεΐνες», όπως σημειώνουν οι επιστήμονες.

.