Άνθρωποι και Τοπία της Κρήτης – Βραδιά Ποίησης στον Σίβα Φαιστού

Στον απόηχο της βραδιάς του Σαββάτου 18 Μαΐου στον Πολιτιστικό Σύλλογο Σίβα «Θέμος Κορνάρος» θέλησα να καταγράψω τις εντυπώσεις των συμμετεχόντων ξεκινώντας από τον π. Αρσένιο Προκοπάκη με τον οποίον για άλλη μια φορά συμπαρουσιάσαμε την ιστορία της ποίησης στους αιώνες.

Φανερά συγκινημένος θέλησε να μοιραστεί μαζί μας τα συναισθήματά του:

        «Το Συμπόσιο Ποίησης που πραγματοποιήθηκε στον Σίβα Μεσαράς μας ταξίδεψε σ’ ένα διαφορετικό κόσμο, στον κόσμο δηλαδή των Γραμμάτων και της Ιστορίας.

Ρίγος συγκίνησης διαπέρασε την καρδιά μας το χρονικό της ιστορίας των ποιητών και λογοτεχνών και θαυμάσαμε τα έργα τους και την τεράστια κληρονομιά που μας άφησαν να μπορούμε να εκφράζουμε τα συναισθήματα της καρδιάς μας μέσω του γραπτού λόγου. Αισθήματα που αγγίζουν και την πιο σκληρή καρδιά. Αισθήματα που ξυπνούν όλη την εσωτερική μας υποσυνείδητη σκληρότητα και εγωισμό.

Ως καλλιτέχνης – αγιογράφος θαύμασα την ένταση των ποιητών που μίλησαν στο δικό τους – ξεχωριστό ο καθένας- συναισθηματικό κόσμο αφού μας μετέφεραν εικόνες και άγγιξαν με τα βιώματά τους την δική μας ψυχή. Θεωρώ ότι πρέπει να επαναληφθεί αυτή η βραδιά και σε άλλους τόπους!»

Η εθελοντική ομάδα Τουρισμού Ηρακλείου «Κρητών Δράσεις & Αποδράσεις» ανταποκρίθηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη στο κάλεσμά μου και για ένα επιπρόσθετο λόγο, νωρίτερα πριν την έναρξη της εκδήλωσης τους ξενάγησα στα όμορφα μονοπάτια του Νότου και το «Άγιον Όρος» της Κρήτης – τ’ Αστερούσια – όρος Ράξος.

Προχωρήσαμε προς τους «Αγιούς» εκεί είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον σπηλαιώδη ναό του Αγίου Ιωάννη του Ξένου όπου υπήρχαν οι τάφοι των δύο αγίων Ευτύχιου &Ευτυχιανού…..οι οποίοι έζησαν μεταξύ 827 και 961μ.Χ.μαζί με την αδελφή τουςΚασσιανή η οποία ασκήτεψε στοδυσπρόσιτοσπήλαιοπου βρίσκεται στο Κεφάλι [ακρωτήριο Λίθινο].

Οι εικόνες εναλλάσσονται σαν σε ταινία αναμνήσεων. Το άγριο τοπίο εκεί που άλλοτε ο άγιος Ιωάννης ο Ξένος ορμώμενος από το χωριό Σίβας, είχε κτίσει τον ναό όπου ετάφησαν οι κάρες των αγίων Ευτυχίου &Ευτυχιανού.

Επίσης φαίνονται τα σπήλαια όπου ασκήτεψαν πολλοί μοναχοί, είναι επιβλητικά στην θέα τους.

Η ώρα κυλούσε σαν το νερό στο ποτάμι και ο δρόμος της επιστροφής ήταν μπροστά μας με μια τελευταία στάση στο ιερό μοναστήρι της Οδηγήτριας όπου προσκυνήσαμε τα ιερά οστά των αγίων και πήραμε την ευχή από τον καθηγούμενο της Μονής π. Παρθένιο, στον ιερό ναό της Παναγίας.

Τελευταίος σταθμός η πλατεία του όμορφου χωριού Σίβας για ανάπαυση και φαγητό ως την ώρα έναρξης της εκδήλωσης αφιερωμένης στην ποίηση.

Μιλώντας μαζί τους μετά το πέρας της όμορφης βραδιάς για το τι ένιωσαν μου απάντησαν εξομολογητικά με ιδιαίτερη συγκίνηση στην εκφορά του λόγου:

«          Ένα μικρό χωριό στα βάθη του νότου της Μεσαράς, αυτό το ανήλιο και θολό πρωινό του Σαββάτου 18 Μαΐου, πρόβαλε ένανέο ορίζοντα, όπου ο ουρανός ήταν γαλανός και το φως άπλετο. Εκεί μας περίμενε η χαρισματική και ακούραστη Εύα ΚαπελλάκηΚοντού, να μας μυήσει στα υπέροχα και άγνωστα για τους πολλούς τοπία των Αστερουσίων, μνημεία φύσης , θρησκευτικά μνημεία , και όλα όσα μαρτυρούσαν την διαχρονική σύνδεση με το παρελθόν μας.

Άπλετη φιλοξενία από την ίδια, το ίδιο σημαντική με το φως που βιώσαμε στους Αγιούς και αργότερα στην μονή Οδηγήτριας με την ευλογία του σεβάσμιου ηγουμένου Παρθενίου. Η έκπληξη ήταν η βραδιά της ποίησης .

Σε ένα μικρό χώρο του πολιτιστικού συλλόγου Σίβα ” Θέμος Κορνάρος” ξεδιπλώθηκε όλη η διαχρονία της ποίησης από την Σαπφώ και τον Όμηρο έως σήμερα . Υπέροχη εμπειρία ,όπου η συγκίνηση, ο έμμετρος λόγος, η μαντινάδα η μουσική του λαγούτου, όλα περιπλέκονται αρμονικά με τα λόγια του κάθε ποιητή που αποκαλύπτεται με την δική του αλήθεια… Μείναμε έκθαμβοι. Η Εύα και ο πατέρας Αρσένιος μας ταξίδεψαν με την αφήγηση τους, όπου τίποτα δεν έλειπε και τίποτα δεν ήταν περιττό. Ευχαριστούμε Εύα ,είναι απλά τύχη για τον σύλλογο ,και για ολόκληρο το χωριό να έχει εργάτες του πνεύματος σαν εσένα και τους συνοδοιπόρους σου. Θα ανταμώσουμε ξανά γιατί η αγάπη για την φύση, το πνεύμα ,τη μάθηση, ενώνει όλους τους ανθρώπους όσο μακριά και αν βρίσκονται. Σας ευχαριστούμε όλους.

 Ποίηση…η αφηρημένη σύλληψη μιας προσωπικής εμπειρίας ,που στην οριακή της ένταση γίνεται παγκόσμια.. ΤhomasElliot “

«Κρητών δράσεις και αποδράσεις ” – εθελοντική ομάδα πολιτισμού και ανάπτυξης Ηρακλείου- .

Για τη βραδιά ποίησης στο Σίβα

«Πώς να φωτίσει το σκοτάδι; Πιάσε την αστραπή στα χέρια σου!

Μα πιάνεται η αστραπή; Εσύ την έχεις στο θηκάρι του νου σου πάντα έτοιμη.Μόνο εσύ μπορείς να τη σηκώσεις ψηλά να σκίσεις το σκοτάδι μια για πάντα! Δεν είναι εύκολο λες.Εγώ οψές σε είδα, Σαββατόβραδο, κάτω από τις σκιές της Αρχαίας πολιτείας και ανάμεσα στη θλίψη του θόλου φεγγαριού να τραγουδάς, να μιλάς για την αλήθεια σου, με πείσμα, με λόγο μεστό, που σαν βοριάς άνοιξε τα αιώνια κλειστά παραθυρόφυλλα της καρδιάς μου..

 Εσύ συνοδοιπόρισσα με της ποίησης το δίστομο σπαθί έσκισες την πυκνή πάχνη της αδιαφορίας.Και σε ακολούθησαν κι άλλοι, με δειλό βήμα στην αρχή μα σιγά – σιγά οι φωνές δυνάμωσαν και ακούστηκαν ως την κορυφή του γέρο ψηλορείτη. Ω! Πώς μια χούφτα άνθρωποι μπορούν να ξανασηκώσουν τον ήλιο στα πόδια του!

Μην ξαναβάλεις το σπαθί στο θηκάρι,βάστα το ψηλά κι έρχονται κι άλλοι… να τους… τους θωρώ…  εμπρός λοιπόν… φτάνει πια το σκοτάδι… το μονοπάτι φωτίζει… ας το διαβούμε συνοδοιπόρισσα… ας το διαβούμε…»

Λουκαδάκης Νίκος  [Δαφνιανός]. [ερευνητής της κρητικής λαλιάς]

Βραδιά ποίησης.

            «Η ζεστή ατμόσφαιρα επιτείνει την ανυπομονησία για ανακούφιση μέσω των ποιημάτων… με μάτια καρφωμένα σε κάθε καλλιτέχνη που απήγγειλε τα γραφόμενά του, η ζεστή αύρα μετατρέπεται με μιας σε δροσερή απόσταξη συναισθημάτων. Μόνο έτσι μπορώ να αποτυπώσω τις σκέψεις μου για την επιτυχημένη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Σίβας Πυργιωτίσσης. Ευχαριστούμε τους φορείς του τόπου, την κα ΕύαΚαπελλάκη Κοντού και τον πατέρα Αρσένιο Προκοπάκη για την οργάνωση και παρουσίαση. Θερμά συγχαρητήρια στους καλλιτέχνες. Είθε να συναντηθούμε ξανά και σε άλλες τέτοιες εκδηλώσεις ανάπαυσης της ψυχής.»

Δημήτρης Σταυρουλάκης [φιλόλογος]

            «Σε μια αξιόλογη εκδήλωση αφιέρωμα στην ποίηση που πραγματοποιήθηκε ατον Πολιτιστικό Σύλλογο του ιστορικού χωριού Σίβας είχα την χαρά να παρευρεθώ. Νιώθω την ανάγκη να συγχαρώ την Εύα Καπελλάκη Κοντού, τον πρόεδρο και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Θέμος Κορνάρος» για την  άψογη διοργάνωση και φιλοξενία. Πολλά συγχαρητήρια για τους ποιητές και συμμετέχοντες. Το ποιητικό φως και η διεθνής ημέρα μουσείων 18 του Μάη ήταν η πρόκληση για μένα να απαγγείλω το ποίημα μου με τίτλο: Το φως δεν επαιτεί…απαιτεί από την ομώνυμη ποιητική μου συλλογή, αφιέρωμα στα ξενιτεμένα γλυπτά του Παρθενώνα που στενάζουν στις παγωμένες αίθουσες του Βρετανικού μουσείου, αναζητώντας το φως που γεννήθηκαν!»

Λόγια καρδιάς από την εικαστικό, ποιήτρια και παιδαγωγό κ. Θεοδοσία Αργυράκη–Ασαργιωτάκη.

            «Η χαρά μου και το ευχαριστώ είναι απερίγραπτα να βρεθώ καλεσμένος από την φίλη μου Εύα Καπελλάκη Κοντού σ ένα τέτοιο όμορφο και ξεχωριστό γεγονός γιατί ο τόπος μας χρειάζεται τέτοιες δραστηριότητες και ο πολιτισμός στηρίζεται σε ανθρώπους ευαίσθητους που αγαπούν πραγματικά τον τόπο τους!»   Μουσικοσυνθέτης Μιχάλης Φραγκιαδάκης

Η αγαπημένη φίλη μας Ευγενία Καραγιωργάκη από τις Κ. Ασίτες αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Μια σπουδαία βραδιά στο πανέμορφο χωριό Σίβας, αφιερωμένη στην ποίηση υπό την αιγίδα του πάντα δραστήριου Πολιτιστικού Συλλόγου «Θέμος Κορνάρος»!

Η πολυτάλαντη ποιήτρια, συγγραφέας κ. Χαριστή Κουκουμπεδάκη:

«Στο Σίβα εμονιάσανε οι ποιητάδες όλοι

κι έμοιαζ’ ο τόπος μ’ άνοιξης ολάνθιστο περβόλι…

Βραδιά ‘τονετση ποίησης μ’ όμορφες παρουσίες

 κι έδειξαν του πολιτισμού απού ‘χανετσ’ αξίες.

Τέθιες βραδιές πολιτισμού ‘νεβάζουνε τον τόπο

 και χιλιοχαλαλίζεται όσο κι αν κάνεις κόπο.

Στο Σύλλογο το Σιβιανό “ο Θέμος ο Κορνάρος”

δίνω ευκή σε δρώμενα να ‘χει σαφί το θάρρος…

 Μα και την Εύα τη Κοντού να χεισαφί υγεία

και του πολιτισμού σαφί να σέρνει τα ηνία….

             Η αγαπημένη φίλη μας κα Argia Corinna Alessandria και ο σύζυγός της Giuseppe, κάτοικοι του όμορφου Σίβα, αγκαλιάζουν πάντα με θέρμη τις δραστηριότητες πολιτισμού και οφείλουμε να τους ευχαριστήσουμε απόκαρδιάς.

Γράφει  ο ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος:

«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,

Αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,

Αυτά ταπρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,

Αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.[…]» Ρωμιοσύνη.

Με αυτούς τους στίχους του ποιητή μου  μίλησαν ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Σίβα «Θέμος Κορνάρος» κος  Τίτος Ταγαράκης, η κα Δέσποινα Παπαδάκη [μέλος του Δ.Σ. τουΣυλλόγου], η κα Βαγγελιώ Ανδρουλιδάκη εκπαιδευτικός και μέλος του Συλλόγου, η δασκάλα κα Καίτη Λουλάκη – Συγκελάκη και η ιστορικός καΣόνια Πρατικάκη[μέλη του Συλλόγου].

Σ’ αυτούς τους στίχους του ποιητή εναποθέτω κι εγώ την ελπίδα μου και το όραμά μου για πιότερο φως!

Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος & ραδιοφωνική παραγωγός]