Αυστραλία: Η εκλογική κυριαρχία των Εργατικών στέλνει την αντιπολίτευση σε «δίνη αλλαγών»

Η άνετη επικράτηση και επανεκλογή του κόμματος των «Εργατικών» στη διακυβέρνηση της Αυστραλίας ήταν γενικά αναμενόμενη και είχε αποτυπωθεί στις δημοσκοπήσεις που προηγήθηκαν των εκλογών.

Αντίστοιχα στα Μέσα Ενημέρωσης αλλά και από στελέχη του κόμματος της αντιπολίτευσης (Φιλελεύθεροι/Εθνικοί) είχαν επισημανθεί ανεπάρκειες και λάθη για τον τρόπο που επέλεξε να κινηθεί ο αρχηγός του κόμματος Πήτερ Ντάλτον.

Οι «Εργατικοί» αύξησαν το ποσοστό και τις έδρες που καταλαμβάνουν στη Γερουσία, λαμβάνοντας με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα τουλάχιστον 86 έδρες -με ελάχιστο όριο για σχηματισμό κυβέρνησης τις 76– έναντι το πολύ  36 της αντιπολίτευσης ενώ 10 ακόμη έδρες διανέμονται σε ανεξάρτητους υποψηφίους με το τρίτο κόμμα της βουλής αυτό των «Πρασίνων»  πιθανότατα χάνει τουλάχιστον δύο σημαντικές έδρες  από τις τρεις που κατείχε.

Η νίκη των «Εργατικών» θεωρείται ως θριαμβευτική καθώς αύξησαν και τα ποσοστά (55,9 στο ήμισυ της καταμέτρησης) και τις έδρες με ταυτόχρονη μείωση των ποσοστών του Συνασπισμού που συγκεντρώνουν αντίστοιχα 40, 1% στην ίδια καταμέτρηση.

Όπως επισημαίνεται στις πρώτες αναλύσεις του αποτελέσματος στα Αυστραλιανά ΜΜΕ, φαίνεται πως η εκλογή Τραμπ και το πολιτικό κλίμα που διαμορφώνεται από τiς ΗΠΑ και προς την Αυστραλία η οποία επλήγη επίσης από τους δασμούς Τραμπ, συνέβαλε στην μετατόπιση συντηρητικών ψηφοφόρων προς το κέντρο και την κεντροαριστερά όπως αυτά εκφράζονται από το Εργατικό κόμμα με τη τωρινή του υπόσταση. 

Ωστόσο το κυριότερο κριτήριο για την επιλογή ενώπιον της κάλπης έχει εσωτερική διάσταση και αφορά σε θέματα όπως η καλπάζουσα τα τελευταία χρόνια ακρίβεια σε αγαθά και υπηρεσίες και πρωτίστως το θέμα της κατοικίας καθώς οι τιμές για αγορά και ενοικίαση έχουν γίνει απλησίαστες. 

Η εικόνα για τον μέσο Αυστραλό έχει γίνει ακόμη δυσκολότερη λόγω των πολλαπλών αυξήσεων στα επιτόκια των στεγαστικών δανείων που έχει επιβάλει την τελευταία διετία η κεντρική τράπεζα, κατάσταση ωστόσο που φαίνεται να αλλάζει καθώς τα επιτόκια μειώθηκαν για πρώτη φορά ακριβώς πριν την προκήρυξη των εκλογών.

Σημαντικό ζήτημα για την κρίση των ψηφοφόρων αποτέλεσε και το κόστος, όσο και η επάρκεια της ενέργειας καθώς οι τιμές των υγρών καυσίμων και του φυσικού αερίου παραμένουν σε ύψη ρεκόρ συγκινεί το παρελθόν, ακόμη και το πρόσφατο.

Ο Συνασπισμός της αντιπολίτευσης πρότεινε την κατασκευή πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας -η Αυστραλία δεν διαθέτει – ωστόσο η πρόταση δέχθηκε έντονη κριτική-ακόμη και ενδοκομματικά- για το κόστος και το ενδεχόμενο «ρίσκο ασφαλείας».

Στην αντίπερα όχθη ο πρωθυπουργός Αλμπανίζι τόσο κατά την προεκλογική περίοδο όσο και αμέσως μετά την επανεκλογή του δηλώνει σταθερός στην υποστήριξη της κυβέρνησης του προς την περαιτέρω ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών ενέργειας.

Το ισχυρότερο «χαρτί» των Εργατικών πάντως αποτέλεσε και αποτελεί το Medicare το δημόσιο σύστημα παροχής Υγείας και ιατροφαρμακευτικής κάλυψης των Αυστραλών καθώς θεωρείται και είναι από τα καλύτερα στον κόσμο σε ότι αφορά τις παρεχόμενες υπηρεσίες, παρά το δυσθεώρητο κόστος που αντιπροσωπεύει για τα δημόσια έσοδα.

Συνοψίζοντας, υγεία, ακρίβεια, κατοικία και…πολιτική ηρεμία με σταθερή κεντρώα-κεντροαριστερή κυβέρνηση, καθαρό περιβάλλον και το όχι  στην πυρηνική ενέργεια υπήρξαν τα βασικά θέματα που συνέβαλαν περισσότερο σε μια ιδιαιτέρως ήρεμη προεκλογική περίοδο με το αποτέλεσμα να ικανοποιεί με το παραπάνω τoν πρωθυπουργό Άντονι Αλμπανίζι ο οποίος «έσπασε» την παράδοση που από το 2004 ήθελε τα κόμματα να εναλλάσσονται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στην ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.

Για τον Συνασπισμό Φιλελευθέρων/Εθνικών ξημερώνει μια δύσκολη ημέρα όπου αναμένεται να υπάρξουν κορυφαίες αλλαγές στην ηγεσία με πρώτο στη λίστα των μεγάλο ηττημένο Πήτερ Ντάιτον που ηγήθηκε της εκστρατείας και απέτυχε, μειώνοντας τα ποσοστά ενώ και ο ίδιος προσωπικά, δεν κατάφερε καν να εκλεγεί στην τοπική του περιφέρεια.

Ζυμώσεις και ανακατατάξεις αναμένονται και στο κόμμα των «Πρασίνων» όπου αναλυτές επισημαίνουν πως έχει χάσει την επαφή με το εκλογικό σώμα και απαιτούνται γενναίες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στην επικοινωνία του με τους πολίτες.

Ανταπόκριση: Αλέκος Μάρκελος