της Εύας Νιργιανάκη…
Αίτημα από τον Δήμο Φαιστού για κήρυξη του οικισμού σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης…
Στα ημιορεινά του Δήμου Φαιστού, αμφιθεατρικά χτισμένο, στέκει το χωριό Μαγαρικάρι. Ένας παραδοσιακός οικισμός, με ιστορία και ανθρώπους βαθιά δεμένους με τον τόπο τους, που βλέπει κυριολεκτικά το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια του.
Σπίτια ραγισμένα, δρόμοι που παραμορφώνονται, υποδομές που υποχωρούν. Η εικόνα είναι άκρως ανησυχητική και η επιβεβαίωση ήρθε από τον πλέον ειδικό, τον Καθηγητή κ. Ευθύμη Λέκκα.
Ο Πρόεδρος του ΟΑΣΠ και διακεκριμένος Καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, επισκέφθηκε την περιοχή, συνοδευόμενος από τον δήμαρχο Φαιστού κ. Γρηγόρη Νικολιδάκη. Οι διαπιστώσεις του, μετά από την αυτοψία που πραγματοποίησε στις περισσότερες υποδομές, ήταν ανησυχητικές. «Το 70% των σπιτιών έχουν υποστεί ζημιές – άλλες είναι μικρότερες, άλλες μεγαλύτερες. Αιτία, η παρουσία νερού στο υπέδαφος. Συγκεκριμένα, πρόκειται για παραμορφώσεις και θραύσεις, που οφείλονται στην μετακίνηση του εδαφικού μανδύα. Υπάρχει μια επιφάνεια ολίσθησης στα 11 μέτρα βάθος, σε διάφορα σημεία του οικισμού, που εκεί κυκλοφορεί το νερό και επιφέρει όλες τις παραμορφώσεις, αρχικά στον εδαφικό μανδύα και στη συνέχεια στις κατασκευές .
Το φαινόμενο ωστόσο, δεν είναι ξαφνικό. Είναι αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «ερπυστικό», εξελίσσεται αργά, σχεδόν σιωπηλά, μέχρι να γίνει επικίνδυνο. Όπως ξεκαθαρίζει ο Καθηγητής, «δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος κατάρρευσης, το φαινόμενο εξελίσσεται με το χρόνο, αλλά το μέλλον είναι προδιαγεγραμμένο, αν δεν ληφθούν άμεσα δραστικά μέτρα. Σε περίπτωση σεισμού ή σε έντονες βροχές, η κατάσταση μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Αυτό που εκτιμώ, σε πρώτο στάδιο, είναι ότι θα πρέπει να επεκταθεί η τάφρος , όπως είχε σχεδιαστεί, και στο υπόλοιπο χωριό, προκειμένου να αναστέλλει το φαινόμενο».
Η πραγματικότητα που βιώνουν οι κάτοικοι τις τελευταίες δεκαετίες δεν είναι καλή. Άνθρωποι που φοβούνται να μείνουν στα σπίτια τους, άλλοι που το κάνουν από ανάγκη και άλλοι που τα έχουν εγκαταλείψει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται το φαινόμενο αυτό. Από το 1978 μέχρι σήμερα, έχουν εκπονηθεί τέσσερις επίσημες μελέτες από αρμόδιους φορείς – το ΙΓΜΕ, την Περιφέρεια Κρήτης, το ΕΚΠΑ και τον ίδιο τον Δήμο Φαιστού. Μάλιστα, υπήρξε στο παρελθόν απόπειρα να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Το 1985 ξεκίνησε η κατασκευή περιμετρικής αποστραγγιστικής τάφρου, αλλά το έργο εγκαταλείφθηκε λόγω ενός εργατικού δυστυχήματος. Έκτοτε, πέρασαν τέσσερις δεκαετίες, χωρίς ουσιαστική παρέμβαση. Στο σημείο που η τάφρος κατασκευάστηκε, το πρόβλημα σταθεροποιήθηκε, γεγονός που καταδεικνύει την επιτακτική ανάγκη παρεμβάσεων.
Ο Δήμος Φαιστού, μετά και την αυτοψία του κ. Λέκκα, αιτήθηκε προς το αρμόδιο Υπουργείο, την άμεση κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ο δήμαρχος, κ. Γρηγόρης Νικολιδάκης, διαβεβαίωσε ότι, «το Μαγαρικάρι δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Χρειαζόμαστε τεχνική και οικονομική υποστήριξη για να μπορέσουν οι κάτοικοι να μείνουν στον τόπο τους. Είναι ένα φαινόμενο, το οποίο διαρκώς εξελίσσεται, προς το χειρότερο».
Το αίτημα του Δήμου περιλαμβάνει την επανεκκίνηση και ολοκλήρωση του αποστραγγιστικού έργου, επικαιροποιημένες μελέτες, μέτρα ενίσχυσης των πληγέντων κατοίκων.
