Μπαντόσα: «Αν κατακτούσα ένα Grand Slam, θα αποσυρόμουν την επόμενη ημέρα»

Η Πάουλα Μπαντόσα σε συνέντευξή της στο Eurosport, αναφέρθηκε στις δύσκολες ημέρες που πέρασε, μετά την υποτροπή του τραυματισμού στην πλάτη, καθώς και για το πώς σκέφτεται το μέλλον της στα κορτ.

Η Πάουλα Μπαντόσα τις τελευταίες ώρες βρέθηκε, μαζί με τον Στέφανο Τσιτσιπά στην Αθήνα. Η Ισπανίδα παίκτρια λίγο πριν αναχωρήσει από τη Μαδρίτη, σε συνέντευξή της στο Eurosport, μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε με το νέο τραυματισμό στην πλάτη, για την πάθος της για το τένις που της δίνει κίνητρο να αγωνίζεται παρά τα προβλήματα, ενώ δήλωσε ότι σε περίπτωση που κερδίσει ένα Grand Slam την επόμενη ημέρα θα αποσυρθεί από το τένις.

Aναλυτικά όσα είπε

«Προσπαθώ να το διαχειριστώ όσο καλύτερα μπορώ. Προφανώς θα μπορούσε να είναι καλύτερο, θα ήθελα να παίζω. Με το πόσο μου αρέσει να αγωνίζομαι, με τον τρόπο που ξεκίνησα τη χρονιά, με τον τρόπο που δούλευα και με το πόσο έχω βελτιωθεί ψυχικά, τώρα είναι δύσκολο. Αυτή τη στιγμή, το να παρακολουθώ έναν αγώνα απέξω και να σκέφτομαι ότι μπορεί να ήμουν εγώ εκεί, είναι πολύ οδυνηρό. Σε κάθε περίπτωση, διαχειρίζομαι αυτό το συναίσθημα καλύτερα σήμερα από ό,τι πριν από χρόνια. Έχω μάθει με την χρόνια».

• Είναι μόνιμος αυτός ο τραυματισμός;

«Είναι ένας χρόνιος τραυματισμός. Το θέμα είναι ότι αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Έχω ακόμα τον πόνο στη δεξιά μου πλευρά υπό έλεγχο, αλλά τώρα εμφανίζεται ξαφνικά και χτυπάει το νεύρο. Είναι σαν κήλη που έχει μετακινηθεί, το πρόβλημα είναι ότι αγγίζει το νεύρο. Δεν μπορώ καν να ζήσω μια φυσιολογική ζωή με αυτό».

• Θυμάσαι ακριβώς τη στιγμή που τραυματίστηκες;

«Στο Μαϊάμι ήταν. Από τότε δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για σχεδόν τέσσερις εβδομάδες, ούτε τένις, ούτε κανονική ζωή. Πέρασα τις πρώτες μέρες στο Μονακό. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα καν να δω τηλεόραση, επειδή δεν μπορούσα να βρω μια θέση να καθίσω χωρίς πόνο. Η πρώτη ένεση δεν μου έκανε απολύτως τίποτα, ήμουν απελπισμένη, με τη δεύτερη ένεση ο πόμνος σταμάτησε και μπόρεσα να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Τότε ήταν που άρχισα σιγά σιγά να προπονούμαι και να πηγαίνω στο γυμναστήριο. Κάθε μέρα ξυπνούσα φοβισμένη. Δεν αστειεύομαι, αυτή την εβδομάδα χρειάστηκε να στείλω μήνυμα στον Πολ Τολέδο (σ.σ. ο τεχνικός της) στις 5:00 το πρωί, επειδή δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Δεν αντέχω τη σκέψη αν η πλάτη μου θα είναι καλά εκείνη την ημέρα ή αν θα μπορέσω να ζήσω μια φυσιολογική ζωή.

Ψυχολογικά, αυτό είναι που μου κοστίζει περισσότερο. Είμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος, είναι στιγμές που χάνεσαι και σκέφτηκα είτε θα αποσυρθώ, είτε θα προσπαθήσω να συνεχίσω. Υπάρχουν φορές που βλέπω ότι δεν μπορώ καν να παίξω, είναι απογοητευτικό».

• Γιατί συνεχίζεις να προσπαθείς;

«Δεν έχω άλλη επιλογή, είμαι πολύ πεισματάρα. Για να αποσυρθώ θα πρέπει να μου το που οι γιατροί και είμαι σε καθημερινή επαφή μαζί τους. Μέχρι να μην υπάρχει άλλη λύση, πέρα από το χειρουργείο. Θα συνεχίσω με τις ενέσεις, παρόλο που ξέρω πόσο κακές είναι για το σώμα μου».

• Έχεις παρενέργειες;

«Πολλά με επηρεάζουν σωματικά, αλλά αν αυτό μου επιτρέψει να αγωνιστώ, θα συνεχίσω να το κάνω. Είναι μέρος του χαρακτήρα μου».

• Μιλάς για την απόσυρση, σαν να είναι επικείμενη.

«Αυτό είναι σίγουρο, το έχω αφομοιώσει. Το ότι έχω τόσο δυνατό χαρακτήρα, με βοήθησε να το αποδεχτώ αυτό με την πάροδο του χρόνου. Ξέρω ότι θα αποσυρθώ νέα και θα πάω κατευθείαν στο χειρουργείο την επόμενη μέρα. Το ξέρω αυτό από την καριέρα μου και τα προβλήματα που έχω με την πλάτη μου».

• Αξίζει τον κόπο;

«Είμαι τόσο παθιασμένη με το τένις, είμαι ακόμα 27, αν μου πουν να σταματήσω στα 30 ή 32, τότε εντάξει, αλλά αν μπορώ να το διαχειριστώ με κάποιο τρόπο, τότε θα προσπαθήσω».

• Ίσως αν παίζεις λιγότερο είναι μια λύση.

«Αυτό είναι ένα δικό μου πρόβλημα, όταν νιώθω ότι έχω αναρρώσει θέλω να παίξω τα πάντα. Εκεί έρχεται η δυσκολία, δεν κοιτάζω πέρα ​​από το επόμενο τουρνουά ή δεν σκέφτομαι την πρόκριση στο Ριάντ, αλλά είναι δύσκολο για μένα.

Συχνά αναρωτιέμαι “θέλω να περάσω πέντε χρόνια ακόμα παίζοντας λιγότερα τουρνουά ή να πάρω μερικά ρίσκα και να αγωνιστώ για τους μεγάλους στόχους; Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται στην εύρεση ισορροπίας. Ο κόσμος δεν ξέρει τι περνάω. Δεν με πειράζει να μου λένε άλλα πράγματα, ξέρω τι κάνω και πόσο εκτεθειμένη είμαι, αλλά αυτό ακριβώς είναι που με εκνευρίζει πραγματικά γιατί κανείς δεν ξέρει τι περνάμε εγώ και η ομάδα μου».

• Πέρα από την αγάπη σου για το τένις, υπάρχει κάτι άλλο που σε κρατάει σε εγρήγορση.

«Υπάρχει η αγάπη για το τένις και ομολογώ ότι ακόμα ονειρεύομαι ένα Grand Slam. Φέτος ήμουν κοντά σε αυτό, οπότε τώρα το θέλω ακόμα περισσότερο. Θα συνεχίσω να πιέζω σε όλη μου τη ζωή, παρόλο που ξέρω ότι υπάρχουν κάποιες παίκτρες που κάνουν τη διαφορά. Παρά τους τραυματισμούς, έχω καταφέρει να αποδείξω ότι, όταν είμαι υγιής, είμαι μία από τους καλύτερες στον κόσμο. Αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι “γιατί να μην είμαι η επόμενη, αν είμαι σε καλή κατάσταση;».

• Αν κερδίσεις το επόμενο Rolland Garos με αντάλλαγμα την αποχώρησή σου, θα το υπέγραφες;

«Ναι, υπογράφω γι’ αυτό, αλλά θα υπέγραφα επίσης και για το ότι δεν θα το κερδίσω και θα βρίσκομαι στο Top 10 για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, που είναι πολύς καιρός. Οι άνθρωποι πάντα μου λένε να απολαμβάνω το ταξίδι, οπότε αυτά τα τέσσερα χρόνια θα ήταν υπέροχα, ακόμα κι αν δεν κέρδιζα ένα Grand Slam».

• Το έχεις πολύ ξεκάθαρο στο μυαλό σου

«Απολύτως, η κατάκτηση ενός Grand Slam και η αποχώρηση την επόμενη μέρα. Το υπογράφω τώρα».

Πηγή: eurosport.es