Τσιτσιπάς: Μία ρακέτα στο τιμόνι και ο τίτλος οδηγός! | Blog – Δημήτρης Οικονόμου

Ο Δημήτρης Οικονόμου γράφει για τη μετάλλαξη του Στέφανου Τσιτσιπά μέσα σε μία εβδομάδα, που οφείλεται αρκετά σε μία ρακέτα αλλά και στα… παιχνίδια του μυαλού.

Είναι περίεργα τα μονοπάτια του μυαλού και τα παιχνίδια που μπορεί αυτό να παίξει. Το τένις άλλωστε αποτελεί ένα σπορ που κατ΄ εξοχήν βασίζεται στον πνευματικό τομέα. Ό,τι και να συμβαίνει γύρω, στο κορτ είσαι μόνος σου. Μόλις μία εβδομάδα πριν, ο Τσιτσιπάς έχανε από τον, τραυματία στο τελευταίο κομμάτι του ματς, Μεντγιέντοβιτς στην Ντόχα.

Μπήκε στο Ντουμπάι με δύο συνεχόμενες ήττες στην πλάτη του. Κυρίως ψάχνοντας ένα αποκούμπι για να γυρίσει σελίδα, σε μία σεζόν που δεν ξεκίνησε δα και με τον ιδανικό τρόπο. Η διαφοροποίηση στη ρακέτα του ενίσχυσε ξανά την πίστη του. Το να βλέπεις τον Τσιτσιπά, όχι απλώς να μη φοβάται στο μπάκχαντ αλλά να κυριαρχεί μέσω αυτού, φάνταζε ξένο για αρκετό διάστημα.

Η παράσταση που έδωσε στον ημιτελικό απέναντι στον Γκρίκσπουρ έφερε στην επιφάνεια τα σημάδια της ανάκαμψης. Που μόνο πυροτέχνημα δεν ήταν, αφού κόντρα στο σερβίς του Οζέ Αλιασίμ στον τελικό, μπόρεσε να δείξει μετά από καιρό για ποιον λόγο αξίζει να θεωρείται παίκτης της πρώτης 10άδας, στην οποία επέστρεψε εμφατικά, με έναν τίτλο.

Κάτι που μια εβδομάδα νωρίτερα έμοιαζε μακρινό, με βάση και την εικόνα του στο κορτ. Ακόμα και αν ο Μπερετίνι του έβαζε στοπ στα προημτελικά, κανείς δε θα μπορούσε να τον κατηγορήσει, πολλώ δε μάλλον μετά τη σκληρή «μάχη» που έδωσε κόντρα στον Χατσάνοφ. Ο Τσιτσιπάς όχι απλώς επιβίωσε, αλλά κυριάρχησε, αφήνοντας πίσω του κακές συνήθειες. Και αν αυτή η αλλαγή στη ρακέτα δώσει την απαιτούμενη επιθετικότητα στο μπάκχαντ του, τότε εκείνος μπαίνει για τα καλά στη συζήτηση των διεκδικητών μεγάλων τίτλων. Το αγαπημένο του χώμα, άλλωστε, δεν είναι πολύ μακριά.

Το… μυστήριο της ρακέτας

Προφανώς και η νέα ρακέτα του Τσιτσιπά δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Αν οφείλεται τόσο πολύ η μετάλλαξή του μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, αποκλειστικά σε αυτήν, το ξέρει κυρίως ο ίδιος. Ωστόσο πολλές φορές μία τέτοια διαφοροποίηση στις συνήθειες, έχει και διαφορετικές προεκτάσεις.

Η λογική του Τσιτσιπά είχε να κάνει προφανώς με το μπάκχαντ του. «Τον τελευταίο καιρό έχουν υπάρξει ορισμένες αλλαγές στο τουρ. Πολλοί παίκτες, ακόμα και τενίστες του top-10, παραπονιούνται ότι οι μπάλες και οι επιφάνειες των γηπέδων γίνονται όλο και πιο αργές. Πρέπει να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Ένας από τους λόγους που δεν περνούσα καλά τους τελευταίους μήνες ήταν αυτές οι αργές συνθήκες» ανέφερε μεταξύ άλλων σε δηλώσεις του μετά την πρεμιέρα.

Στα χνάρια του… Φέντερερ που έκανε ανάλογες προσαρμογές στο τελευταίο κομμάτι της καριέρας του, λοιπόν, ο Έλληνας τενίστας έψαξε τρόπο να δώσει μεγαλύτερη ένταση στο μπάκχαντ του. Το χτύπημα που αποτέλεσε στόχο για κάθε αντίπαλό του τα τελευταία χρόνια και του χαμήλωσε απότομα το ταβάνι των προσδοκιών. Με τη νέα ρακέτα έψαξε περισσότερο βάθος στα χτυπήματά του και το πέτυχε. Βέβαια η διαφορετική κεφαλή έφερε μερικά, ευτυχώς για εκείνον μικρά, κομμάτια που το σερβίς δε συντονίστηκε, αλλά στο φινάλε τα κέρδη ήταν μεγαλύτερα. Άλλωστε στον τελικό, τα πάντα λειτούργησαν στην εντέλεια.

Παρόλα αυτά, όσο λογική και να ‘ναι η συγκεκριμένη αλλαγή στο τακτικό κομμάτι του παιχνιδιού, το μυαλό, όπως προείπαμε παίζει περίεργα παιχνίδια. Η εικόνα του Τσιτσιπά μία εβδομάδα μετά την Ντόχα, αλλά και στα προηγούμενα τουρνουά μέσα στο 2025, έφτασε στο αντίθετο άκρο από αυτό που παρουσίασε στο Ντουμπάι. Μπορεί να μοιάζει και υπεραπλούστευση, όμως κάποιες φορές το μόνο που χρειάζεται είναι ένα πάτημα. Κάτι να σε πείσει για να πιστέψεις ξανά στις δυνατότητές σου. Στον δρόμο προς τον τίτλο ο Τσιτσιπάς κλήθηκε να κατακτήσει τρεις φορές στο tiebreak το 1ο σετ, να τα βάλει με τους δαίμονές του στις επιστροφές και να αντιστρέψει το σύνηθες μειονέκτημά του.

Το μπάκχαντ αυτήν τη φορά όχι απλώς δεν τον πλήγωσε, αλλά στάθηκε μπροστάρης στο να επιβάλει τα δικά του θέλω όλη την εβδομάδα. Με αυτοπεποίθηση που έφερνε μνήμες 2021. Ο Οζέ Αλιασίμ στον τελικό δεν πίστευε όταν έβλεπε τις μπάλες τόσο φλατ στη βασική του γραμμή και παραδόθηκε άνευ όρων.

Το restart του Τσιτσιπά με τον τίτλο

Το 2024 έκλεισε δεν έκλεισε ιδανικά για τον Τσιτσιπά. Τουναντίον, τα αγωνιστικά του ζητήματα τον ανάγκασαν να υποχωρήσει. Κάτι που έσβησε από τη μνήμη τα καλά του διαστήματα στη σεζόν. Ο τίτλος στο Μόντε Κάρλο και η συνέχεια για λίγες εβδομάδες, δημιούργησαν προσδοκίες, που όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκαν, αλλά συνετρίβησαν.

Υπήρχαν και ματς που έκανε ό,τι είναι δυνατό, όπως αυτό απέναντι στον Τζόκοβιτς στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά δεν ήταν αρκετό. Το επιστέγασμα ενός τίτλου μπορεί να αποτελέσει μια νέα αρχή. Η επιστροφή στην πρώτη 10άδα της παγκόσμιας κατάταξης μόνο αμελητέα δεν είναι, αρκεί να υπάρξει η ανάλογη συνέχεια.

Ο τίτλος, όντως, μπορεί να γίνει η βάρκα που έψαχνε. Το παιχνίδι του, όντως, έμοιαζε να βουλιάζει. Και εκείνος, όντως, αναζητούσε τη λύση στο πρόβλημα, που πολλές φορές δεν έρχεται από τη μία μέρα στην άλλη. Άλλωστε όλες οι αλλαγές, όπως αυτήν στον ρόλο του προπονητή μετά την απομάκρνυση του πατέρα του, χρειάζονται χρόνο.

Η εποχή ήταν κατάλληλη για να αρπάξει τις ευκαιρίες. Ο Σίνερ περνάει μήνες τιμωρίας, ο Τζόκοβιτς βλέπει το κορμί του πιο πληγωμένο από ποτέ, ενώ και ο Αλκαράθ δε διανύει το καλύτερο φεγγάρι του. Άλλωστε δε χρειάστηκε να κερδίσει κανέναν στον δρόμο του για τον τίτλο στο Ντουμπάι. Ούτε καν τον Μεντβέντεφ που ψάχνει τον δικό του χαμένο εαυτό.

Χωρίς αυτό να μειώνει τίποτα από τον σπουδαίο τίτλο που κατέκτησε. Καμία νίκη δε θεωρείται δεδομένη, πόσο μάλλον ένα τρόπαιο. Η πιστοποίηση για τις καλές εμφανίσεις, καλώς ή κακώς πρέπει να συνδυαστεί με τα αποτελέσματα. Αυτός είναι ο τρόπος για να… φουσκώσουν τα πανιά της αυτοπεποίθησης.

Ο Τσιτσιπάς μόχθησε, έπεσε και έψαξε να βρει τι μπορεί να φταίει. Μέχρι που ως διά μαγείας ξεπέρασε τον μεγαλύτερό του «πονοκέφαλο» σε μία εβδομάδα. Το ζητούμενο της σταθερότητας θα απαντηθεί οσονούπω. Μέχρι τότε η μαγική εβδομάδα στο Ντουμπάι θα είναι το όχημα, με τη νέα του ρακέτα στο τιμόνι. Και όταν συναντήσει ξανά τους παραπάνω, θα παρουσιαστεί και αυτός πολύ πιο έτοιμος. Μπαίνοντας να τους αντιμετωπίσει με έναν τρόπο που για λίγο διάστημα είχε… ξεχάσει. Ως ίσος προς ίσο!