Πόλεμος και περιβαλλοντική καταστροφή: Η παράμετρος που συχνά παραγνωρίζεται

Η συσχέτιση των στρατιωτικών συγκρούσεων με την κλιματική καταστροφή δεν είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτονται όσοι περνούν τη ζωή τους σε συνθήκες σχετικής ειρήνης και ασφάλειας, όμως οι άνθρωποι που ζουν συνεχώς υπό την απειλή της στρατιωτικής βίας, γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή ότι κάθε χτύπημα πυραύλου ή κάποιος βομβαρδισμός δεν είναι μόνο επίθεση προς αυτούς που στοχοποιούνται, αλλά και προς την ικανότητα της γης να συντηρεί τη ζωή.

Συνολικά, οι στρατιωτικές δυνάμεις σε όλον τον κόσμο ευθύνονται σχεδόν για το 5,5% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ετησίως, ξεπερνώντας τις εκπομπές των αεροπορικών και ναυτιλιακών εταιρειών μαζί. Σύμφωνα με μετρήσεις που έχουν γίνει, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου τις πρώτες 120 ημέρες του πολέμου στη Γάζα ήταν μεγαλύτερες από τις ετήσιες εκπομπές 26 χωρών, ενώ οι εκπομπές που θα προκληθούν από την ανοικοδόμηση της Γάζας θα είναι υψηλότερες από τις ετήσιες εκπομπές της Σουηδίας και της Πορτογαλίας.

Όμως ακόμη και αυτές οι συγκλονιστικές στατιστικές δεν αποδίδουν σε όλο της το εύρος τη βαθιά σύνδεση μεταξύ στρατιωτικής και περιβαλλοντικής βίας. Οι επιπτώσεις ενός πολέμου στο κλίμα δεν είναι απλώς μια παρενέργεια ή ατυχής συνέπεια και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να βλέπουμε χωριστά την απώλεια ανθρώπων από τις καταστροφές στο περιβάλλον. Στην πραγματικότητα, οι επιπτώσεις στους ανθρώπους είναι αδιαχώριστες από τις επιπτώσεις στη φύση.

Στον πόλεμο του Βιετνάμ, η χρήση τοξικών χημικών ουσιών ήταν μέρος μιας σκόπιμης στρατηγικής ώστε να καταστούν τα εδάφη άγονα και να εξαλειφθεί οποιαδήποτε ικανότητας για γεωργική παραγωγή. Τα δάση, που χρησιμοποιούσαν οι Βιετκόνγκ ως κάλυψη, κόπηκαν επίσης από τον αμερικανικό στρατό για να μειωθεί η ικανότητα του πληθυσμού για κάλυψη και αντίσταση. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι θα αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τη γη τους και να εγκατασταθούν σε εύκολα ελεγχόμενους «στρατηγικούς οικισμούς».

Στη Γάζα, οι Παλαιστίνιοι καταγγέλλουν ότι οι ισραηλινές δυνάμεις, εκτός από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, επιδίδονται και σε χημικό πόλεμο, ψεκάζοντας από αέρος επικίνδυνα τοξικά που καταστρέφουν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης. Με αυτόν τον τρόπο, επιδιώκουν να μειώσουν, και τελικά να εξαλείψουν πλήρως, την ικανότητα του παλαιστινιακού πληθυσμού να επιβιώνει στην περιοχή.

Σύμφωνα με ερευνητές της διεπιστημονικής ερευνητικής ομάδας Forensic Architecture, με έδρα στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, τουλάχιστον το 50% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων και των οπωρώνων στη Γάζα έχουν πλέον αφανιστεί πλήρως, μεταξύ αυτών και πολλοί αρχαίοι ελαιώνες. Οι σφοδροί αεροπορικοί βομβαρδισμοί έχουν μετατρέψει σε ερείπια τα θερμοκήπια της Λωρίδας της Γάζας.

Η ολοκληρωτική καταστροφή των εγκαταστάσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, καθώς και η απειλή του λιμού κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων δεν είναι ανεπιθύμητες συνέπειες, αλλά σκόπιμες πολεμικές τακτικές «καμμένης γης».

Πηγή: Al Jazeera