Κώστας Καργάκης: ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ – Ο δεκαπεντασύλλαβος των αρμάτων 

Στης μνήμης το σταυροδρόμι, εκεί που η πέτρα θυμάται, η λέξη ματώνει και το βουνό διδάσκει, υψώνεται το έργο του Κώστα Καργάκη. Ποιητής, λογοτέχνης, μα πάνω απ’ όλα σεμνός εραστής της τοπικής ιστορίας, περπατά με την ψυχή ακουμπισμένη στους ώμους των ηρώων, των αφανών και των μεγάλων. Εκείνων που έσπειραν λεβεντιά στους αιματοβαμμένους κάμπους, εκείνων που φύτεψαν λευτεριά στα μνήματα και στις κορφές της Κρήτης.

Την Κυριακή 18 του Μάη, στο Πολύκεντρο του Δήμου Φαιστού, ο λόγος του θα βρει στέγη σε ζεστές καρδιές και πρόσωπα συγκινημένα. Θα παρουσιάσει το νέο του βιβλίο με τίτλο «Το πρόσωπο της Κατοχής – Ο δεκαπεντασύλλαβος των αρμάτων», ένα έργο που δεν είναι απλώς ποίηση, αλλά μνημείο μνήμης και συνείδησης. Ένα χρέος που ξεπληρώνεται με λέξεις σμιλεμένες στον χρόνο, γραμμένες με το μελάνι της τιμής.

Ο Κώστας Καργάκης δεν γράφει για να ξεχαστεί, μα για να θυμηθούμε. Δεν πλάθει στίχους για ομορφιά, μα για ουσία. Κρατά στα χέρια του το νήμα που ενώνει το χθες με το σήμερα. Με λόγο καθαρό, βαθιά ποιητικόιστορικό και γνήσιο, μετουσιώνει την Κατοχή, τον πόνο, τη μάχη και την ελπίδα σε έναν δεκαπεντασύλλαβο ποταμό. Οι στίχοι του είναι ρομφαία και χάδι, μαρτυρία και ύμνος. Και μέσα σ’ αυτή τη νέα του κατάθεση, ο αναγνώστης δεν είναι απλός παρατηρητής – είναι συνοδοιπόρος και συναισθανόμενος.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κώστας Καργάκης αφουγκράζεται τη γη του τόπου του. Στα προηγούμενα βιβλία του, «Μνήμη των Βουνών» και «Τραχήλι – Η Μάχη για τη Λευτεριά», απέδειξε πως γνωρίζει να τιμά το παρελθόν όχι σαν αναστεναγμό, μα σαν πηγή ιστορίας και διδάγματος. Στα χνάρια των προγόνων, πατά με σεβασμό και ευλάβεια, και με τούτα τα γράμματα, χτίζει ένα ζωντανό μνημείο για τους νεότερους.

Ο Κώστας Καργάκης είναι ένας από εκείνους που δεν λησμονούν. Και είναι πολύτιμοι αυτοί οι άνθρωποι. Γιατί κουβαλούν στις πλάτες τους μνήμες που αλλιώς θα χάνονταν. Γιατί μετουσιώνουν τον λυγμό της μάνας, τον ηρωισμό του παλικαριού, την καμένη γη και τη φωτεινή ελπίδα σε μια ποίηση που δεν φοβάται να πονά.

Την Κυριακή, λοιπόν, ας είμαστε εκεί. Όχι μονάχα για να τιμήσουμε τον συγγραφέα, μα για να τιμήσουμε εμάς τους ίδιους – ως λαό, ως Κρήτες, ως ανθρώπους που οφείλουμε να θυμόμαστε. Γιατί το Πρόσωπο της Κατοχής, όπως το ανεστωράται ο Καργάκης, είναι και δικό μας πρόσωπο. Κι ο δεκαπεντασύλλαβος των αρμάτων του, είναι φωνή και ψυχή ολόκληρης της Μεγαλονήσου!

Η βαθύτερη επιθυμία του λογοτέχνη Κώστα Καργάκη είναι να βρει η τοπική ιστορία τη θέση που της αξίζει στη σχολική εκπαίδευση, να μαθαίνουν τα παιδιά μας για τις ρίζες τους, τις αφανείς ηρωίδες και τους αφανείς ήρωες του τόπου τους, για να μπορούν να πορεύονται με αυτογνωσία και ευθύνη στον κόσμο.

« Λίγοι και ψυχωμένοι, αυτοί, που διαλέξαν καιπάλι της λευτεριάς τον κακόβολο δρόμο. Και το ξέραν καλά, το χέρι ως άπλωναν πάνω στο κόνισμα, πως εκείνος οδρόμος που διαλέξαν να πάρουν, δεν έχει καλό γυρισμό, εκτός κι αν ξαστοχήσει η μοίρα τους.

Κι ως η μοίρα δύσκολα σφάλλει, ούτε οι μισοί από δαύτους δε γύρισαν. Στα γόνατα της λευτεριάς οι μισοί την ψυχή τους αφήκαν.» […] [Απόσπασμα από το βιβλίο του «ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ – Ο δεκαπεντασύλλαβος των αρμάτων ΠΟΙΗΣΗ – 3. Λίγοι και ψυχωμένοι».

Εύα Καπελλάκη Κοντού [Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος & ραδιοφωνική παραγωγός]